Ensoulment (2024)

"Daar is dan eindelijk de échte terugkeer van Matt Johnsons The The. "Ensoulment" is zijn eerste reguliere album sinds "Naked Self" uit 2000, en pas zijn zevende in totaal sinds "Soul Mining" uit 1983. Zijn stem bleef, na een keeloperatie, onaangetast, horen we op "Ensoulment". De sinister klinkende, bijna fluisterende praatzang in veel coupletten is functioneel; in de refreinen horen we de inmiddels 63-jarige Johnson regelmatig herkenbaar getergd uithalen. "Ensoulment" is geen nostalgieplaat, verre van zelfs. Johnson klinkt zwartgalliger dan ooit in dystopische, soms orkestrale popsongs en ballads met een rootsy inslag die naast zijn eigen donkerste werk ook Nick Cave & The Bad Seeds (inclusief zangkoor) in herinnering brengen. Gelukkig is "Ensoulment" geen volledig pamflet geworden en bevat de plaat genoeg fraaie popsongs met toch altijd een licht naargeestige insteek, zoals "Life After Life" en "Risin’ Above The Need."" (OOR)