Planet Nowhere (2024)

"Twintig jaar na hun debuutabum "Up All Night" is Razorlight weer terug in de oude bezetting. Nu ziet hun vijfde plaat "Planet Nowhere", geproduceerd door Youth, het daglicht. Trouw gebleven aan hun stijl klinken de nummers, die het midden houden tussen indiepop en postpunk, fris en puntig. De melodieën zijn pakkend en met de energie zit het ook wel goed, maar vernieuwend is het nergens. Borrell neemt zichzelf op de hak in "Dirty Luck", "U Can Call Me" en "Cool People". Dat laatste nummer kan ook uitgelegd worden als aanklacht tegen de oppervlakkigheid van de muziekindustrie: ‘There are no cool people in this band / We hate those phoney motherfuckers’. Tekstueel blijft het geheel echter nogal mager. Engagement is geen must, maar enige verdieping, noem het wijsheid die komt met de jaren, had geen kwaad gekund. Een driesterrenplaat." (OOR)