La Straniera (2008)

Maximale waardering in Luister 656: "La Straniera: revolutionair juweel dat zijn tijd zó ver vooruit was, dat het half vergeten werd. Half, omdat het voortleefde in Verdi, die in het langgerekte Act 1-duet tussen Arturo en Alaida de kiem voor La Traviata vond, daarbij niet schromend melodieën letterlijk over te nemen en Valdeburgo model nemend voor Germont. Lang voor Wagner probeerde hij met La Straniera de obligate aria-cultuur af te schaffen ten faveure van dramatische waarachtigheid. Daartoe vond hij, 52 jaar voor Mascagni, een soort recitar cantando uit. Met Norma en I Puritani keerde hij, naar de wil van het publiek, op zijn melodische schreden terug; La Straniera verdween in het vergeetboek. Maar het is een van Bellini's sterkste opera's, waarin hij zijn ambities schitterend heeft uitgewerkt. David Parry overtreft in deze sublieme opname zichzelf. Patricia Ciofi is subliem als Alaide, Dario Schmunk heeft precies de juiste stem voor Arturo en Mark Stone is een welluidende Valdeburgo - een droomopname."