Jeanne d'Arc (2024)

"Terecht stelt de website van Capriccio dat de muziek van Walter Braunfels (1882-1954) twee maal is gestorven. Het begon ermee dat de Nazi's het werk van de 'half-jood' Braunfels als 'entartete Musik' uit theater en concertzaal verbanden, en na de oorlog trof hem de banvloek van een (overwegend Duitse) muziekwereld die alle 'nieuwe muziek' die maar naar het degelijk tonale zweemde, veroordeelde als regressieve romantiek. Hoewel die Teutoonse adoratie van tekentafelmuziek gelukkig niet algemeen was, duurde het toch nog tot aan het einde van de vorige eeuw eer componisten als Braunfels en Berthold Goldschmidt (1903-1995) de aandacht kregen die zij verdienden. (...)" (opusklassiek.nl)