Asphodels (2025)

"The Veils-baas Finn Andrews kiest op "Asphodels" volledig voor zijn ingetogen kant. Voor het eerst dekt de term 'indierock' niet meer de lading als je het over een Veils-album hebt, maar als dat - zoals hier het geval is - een negental pure pareltjes oplevert, dan kan ik daar best mee leven. Want Andrews/The Veils (die namen zijn inmiddels volledig inwisselbaar) beheerst de kunst om ook piepkleine liedjes loeispannend te laten klinken, zonder dat het ooit geforceerd wordt. Het omfloerst gezongen "O Fortune Teller" is daar een prima voorbeeld van: Andrews laat zijn superherkenbare stem aanzwellen en verstommen, terwijl een dwingende pianomelodie de strijd aangaat met melancholische strijkers. De andere acht songs op dit helaas een half uur klokkende album - mijn enige echte klacht - doen daar niets voor onder. Andrews bewijst het: 'quiet' is weer eens 'the new loud. " (Lust For Life; 4 uit 5 sterren)