Tijdens het Interbellum ontwikkelden componisten als Paul Hindemith en Ernst Krenek de Zeitoper, een operavorm die betrekking had op de actualiteit en daarmee brak met de romantische 'Illusionskunst' traditie. De vernieuwers wilden ook een betere aansluiting met het contemporaine publiek. Een componist als Arnold Schönberg stond ambigu tegenover deze nieuwe vorm, o.m. omdat hij vasthield aan het esthetische principe van l'art pour l'art. Musicoloog Pieter Bergé (KU Leuven) schetst eerst uitgebreid en verhelderend de historische en culturele context van de Zeitoper, en argumenteert vervolgens dat Schönberg met de echtelijke komedie Von heute auf morgen (1929) die operavorm wel aanwendde, maar tegelijkertijd geraffineerd onderuit haalde. Bergé accentueert het operahistorische en esthetische belang van deze eerste dodecafonische opera. In tegenstelling tot het eerste deel van zijn studie vraagt deze analyse enige muziektheoretische achtergrond van de lezer. Dit boek zal slechts een beperkt publiek aanspreken, maar is voor insiders wel een absolute aanrader. Met talrijke bibliografische voetnoten en een bibliografie achteraan. Redactie Vlabin-VBC\n- MUI
Duits | 90586753439789058675347
| Titel | Arnold Schönberg en de Zeitoper |
| Auteur | Pieter Berge? |
| Type materiaal | Boek |
| Uitgave | LeuvenUniversitaire Pers Leuven, 2006 |
| Overige gegevens | 238 p - muz - 24 cm |
| Annotatie | Met lit. opg. |
| ISBN | 90586753439789058675347 |
| PPN | 297474324 |
| Taal | Duits |
| Onderwerp algemeen | Schönberg, Arnold ; Zeitopern ; Twaalftoonmuziek |
