Tijdsduur: 23 min
Luciano Berio was een leider van de internationale avant-garde in de 2e helft van de 20e eeuw. Deze volksliederen schreef hij in 1964 voor zijn toenmalige vrouw, de zangeres Cathy Berberian. Haar bijzondere muzikale en vocale kwaliteiten maakten haar een internationale ster van de muzikale voorhoede. In deze cyclus maakte Berio goed gebruik van Cathy's gave voor stemkleur en taal. Elf liederen in maar liefst acht talen, die ze allemaal overtuigend bracht. Twee Amerikaanse, een Armeense (over de rijzende maan), een Franse over het veroveren van een meisjeshart, een Siciliaans liedje dat vissersvrouwen zongen als hun mannen op zee zaten, een Sardijns liedje voor een nachtegaal, twee Italiaanse liederen die Berio en Berberian zelf als student hadden geschreven en twee liederen uit de Auvergne (van Canteloube, maar opnieuw getoonzet door Berio). Het Russische lied vond Berberian op een 78-toerenplaat uit de Soviet Unie. Een van de meer toegankelijke (en waarschijnlijk daarom zo bekende) werken van de Italiaanse componist. Wordt zeer regelmatig uitgevoerd. De uitgever Universal brengt een serie zakpartituren van 20e eeuwse klassiekers in een goedkope, dat wil zeggen meer betaalbare heruitgave. 52 blz. Universal UE 34112.\nZang en instrumenten.\nRedactie
Onbekend
| Titel | Folk songs : for mezzosoprano and seven instruments (1964) |
| Auteur | Luciano Berio |
| Type materiaal | Bladmuziek |
| Uitgave | Wien [etc.]Universal Edition, [2008?] |
| Overige gegevens | 1 partituur (X, 52 p.) |
| Annotatie | Voorwoord in het Italiaans, Duits, Engels en Frans van Luciano Berio. - Oorspr. cop.: London : Universal Edition, 1968. - Bevat o.a.: Black is the color... ; I wonder as I wander ; Loosin yelav ; Rossignolet du bois ; A la femminisca. - Voor mezzosopraan, fluit, klarinet, altviool, cello, harp en 2 slagwerkers. |
| PPN | 316204072 |
| Taal | Onbekend |
