De piano stond centraal in het scheppende werk van Skrjabin. Hij beheerste het instrument volkomen en componeerde er voor in de ware zin van de romantiek: één en al emotie en mystiek. Maar Skrjabin was ook een van de componisten van zijn generatie die de klassieke sonatevorm heeft doorontwikkeld. Na de première van de tiende sonate in 1913 schreef een recensent: 'De tiende sonate is een van Skrjabins inspirerendste werken. Alsof het uit een stuk graniet is gehouwen. Je kunt er geen niets vanaf halen en je kunt er niets aan toevoegen, zo strikt en logisch is dit werk gecomponeerd.' In deze uitgave heeft de Russische Skrjabinspecialiste Valentina Rubcova het musicologisch onderzoek verricht. Ze baseerde zich daarbij op eerste edities en het autograaf. Kortom een Urtext volgens de allerlaatste inzichten. Graad 4-5. 27 blz. Henle HN 856.
DuitsEngelsFrans
| Titel | Klaviersonate nr. 10 [BLADMUZIEK] : Opus 70 |
| Auteur | A.N Skrjabin |
| Secundaire auteur | Valentina Rubcova ; Michael Schneidt |
| Type materiaal | Bladmuziek |
| Uitgave | Mu?nchenHenle, cop. 2011 |
| Overige gegevens | V, 27 p - MUZ |
| Annotatie | Voor piano. - Urtext ed. - Voorwoord in Duits, Engels en Frans. - Kritisch commentaar in Duits en Engels. |
| PPN | 343151359 |
| Taal | DuitsEngelsFrans |
