Schumans tweede vioolsonate stamt uit 1851, maar een paar maanden na de eerste sonate voor viool en piano. Een bijzonder virtuoos werk. Wilhelm Joseph von Wasielewski, de latere biograaf van Schumann vertelde dat de componist tegen hem zei dat hij de eerste sonate niet zo gelukt vond en daarom maar gelijk een nieuwe had geschreven, die hopelijk beter was. De eerste sonate was donker en melancholiek van toon, de tweede bruist van de energie. Maar het is een werk dat alleen is weggelegd voor spelers op professioneel niveau. Nieuwe Urtext met twee vioolpartijen: een onbetekende, schone partij en een voorzien van vingerzettingen door Antje Weithaas (1966), een Duitse concertvioliste en viooldocente, die tot de meest gevraagde violisten van haar generatie behoort. Graad 4-5. 58 + 2 x 16 blz. Henle 1098.
DuitsEngelsFrans
| Titel | Sonate nr. 2 d-moll Opus 121 [BLADMUZIEK] = for Violin and Piano : für Violine und Klavier = for Violin and Piano |
| Auteur | Robert Schumann |
| Secundaire auteur | Ernst Herttrich ; Klaus Schilde ; Antje Weithaas |
| Type materiaal | Bladmuziek |
| Uitgave | Mu?nchenHenle, cop. 2013 |
| Overige gegevens | 1 partituur (VI, 58 p.). - MUZ - 2 losse partijen |
| Annotatie | Voor viool en piano. - Urtext ed. - Voorwoord in Duits, Engels en Frans. - Kritisch commentaar in Duits en Engels. |
| PPN | 363303944 |
| Taal | DuitsEngelsFrans |
