Slechts één sonate schreef César Franck en het instrument van zijn keuze werd de viool. Een groot romantisch werk, waarin de violist en de pianist aan elkaar gewaagd zijn. Het eerste deel, in een 9/8 maat, straalt een serene rust uit waarbij de piano en de viool elkaar perfect aanvullen. Het tweede deel is onstuimig, de piano legt een stevige ritmische basis en de viool heeft daarboven een beweeglijke melodie. Daarna Fantasie en een Larghetto, waarin het thema op verschillende manieren terug komt. Het stuk eindigt in een donderend geweld. In tegenstelling tot andere laten werken van Franck was de vioolsonate (uit 1886) een instant succes. Dit arrangement voor cello van cellist Jules Delsart stamt uit 1888 en werd door Franck geautoriseerd, waarmee het zich boven de vele andere arrangementen plaatste. Delsart bleef dicht bij het origineel. De pianopartij bleef ongewijzigd en hij transponeerde de vioolpartij alleen waar dat voor de cello echt nodig was. Nieuwe Urtext. Graad 4-5. 48 + 12 blz. Henle HN 570..
Onbekend
| Titel | Sonate fu?r Klavier und Violine A-dur : Fassung fu?r Violoncello |
| Auteur | Ce?sar Franck |
| Secundaire auteur | Peter Jost ; Klaus Schilde ; Christian Polte?ra |
| Type materiaal | Bladmuziek |
| Uitgave | Mu?nchenG. Henle Verlag, [2014] |
| Overige gegevens | 1 partituur (VI, 48 pagina's) - 31 cm - 2 partijen |
| Annotatie | Omslag vermeldt: Urtext. - Voorwoord in het Duits, Engels en Frans. - Kritisch commentaar in het Duits en Engels. - Voor cello en piano. |
| PPN | 375871454 |
| Taal | Onbekend |
