De piano stond centraal in het scheppende werk van Skrjabin. Hij beheerste het instrument volkomen en componeerde er voor in de ware zin van de romantiek: één en al emotie en mystiek. Maar Skrjabin was ook een van de componisten van zijn generatie die de klassieke sonatevorm heeft doorontwikkeld. In dit vierde deel van zijn verzamelde sonates, de bundeling van sonate 9 (met de bijnaam 'zwarte mis') en nummer 10. Beiden werken stammen uit zo goed als dezelfde periode, respectievelijk 1911-1913 en 1912-1913. Over de 92e sonate zei Skrjabin: 'In de negende sonate kwam ik meer contact met de duivel dan ooit tevoren. In ander werk is Satan een gast, hier is hij thuis'. Na de première van de tiende sonate in 1913 schreef een recensent: 'De tiende sonate is een van Skrjabins inspirerendste werken. Alsof het uit een stuk graniet is gehouwen. Je kunt er niets vanaf halen en je kunt er niets aan toevoegen, zo strikt en logisch is dit werk gecomponeerd.' Christoph Flamm heeft het musicologisch onderzoek verricht. Hij heeft bronnen in kunnen zien die als onvindbaar of moeilijk toegankelijk te boek stonden. Kortom een Urtext volgens de allerlaatste inzichten en mogelijk de nieuwe standaard voor Skrjabin. Graad 4. 54 blz. Bärenreiter BA 9619..
DuitsEngels
| Titel | Sa?mtliche Klaviersonaten [4] : IV : / mit einem Geleitwort von Marc-Andre? Hamelin |
| Auteur | A.N Skrjabin |
| Secundaire auteur | Christoph Flamm ; Marc-Andre? Hamelin |
| Type materiaal | Bladmuziek |
| Uitgave | KasselBa?renreiter, [2014], ©2014 |
| Overige gegevens | 54 p. - facsimile's, muz - 31 cm |
| Annotatie | Voor piano. - Voorwoord in het Duits en Engels. - Kritisch commentaar in het Engels. |
| PPN | 391790897 |
| Taal | DuitsEngels |
