Slechts één sonate schreef César Franck en het instrument van zijn keuze werd de viool. Hij droeg het op aan de legendarische Belgische violist Eugène Ysaÿe. Een groot romantisch werk, waarin de violist en de pianist aan elkaar gewaagd zijn. Het eerste deel, in een 9/8 maat, straalt een serene rust uit waarbij de piano en de viool elkaar perfect aanvullen. Het tweede deel is onstuimig, de piano legt een stevige ritmische basis en de viool heeft daarboven een beweeglijke melodie. Daarna Fantasie en een Larghetto, waarin het thema op verschillende manieren terug komt. Het stuk eindigt in een donderend geweld. In tegenstelling tot andere laten werken van Franck was de vioolsonate (uit 1886) een instant succes. Verder Andantino quietoso op. 6 (1843), een beklemmend mooi stuk, dat Franck schreef voor zijn broer Joseph, een violist. Daarnaast Mélancolie, uitgebracht na Francks dood (1890). Nieuwe Urtext. Graad 4-5. 59 + 19 blz. Bärenreiter 9425..
Onbekend
| Titel | Sonate : Andantino quietoso : op. 6 ; Me?lancolie : pour piano et violon |
| Uniforme titel | Andantino quietoso Me?lancolie |
| Auteur | Ce?sar Franck |
| Secundaire auteur | Douglas Woodfull-Harris ; Gudula Schu?tz |
| Type materiaal | Bladmuziek |
| Uitgave | KasselBa?renreiter, [2015], ©2015 |
| Overige gegevens | 1 partituur (XXXIV, 59 pagina's) - 31 cm - 1 partij |
| Annotatie | Voorwoord in het Duits, Engels en Frans. - Kritisch commentaar in het Engels. - Voor viool en piano. |
| PPN | 401325962 |
| Taal | Onbekend |
