Een van de bekendste melodieën van de Engelse componist Elgar (1857-1934) en zijn eerste gepubliceerde werk. Hij schreef het in 1888 en bood het onder de titel Liebesgruss in drie versies aan, aan Schott (voor piano, viool en piano, en orkest). Eerst verkocht het maar matig maar toen Schott met de nieuwe titel Salut d'amour kwam, ging het veel beter. Later schreef Elgar nog een 'vervolg' Mot d'amour, maar dat werd nooit zo'n succes als Salut dat nog steeds veel gespeeld wordt en in allerhande arrangementen te krijgen is. Henle houdt zich als pure Urtext-uitgever eigenlijk niet bezig met transcripties, maar er zijn uitzonderingen. Dit is er een. Henle verantwoordt zichzelf: Deze transcriptie stamt uit 1889 en is afkomstig van uitgeverij Schott. Het is een letterlijke transcriptie van de oorspronkelijke vioolvriendelijke versie in D groot, die alweer een transcriptie was van de originele toonsoort E groot. Bovendien had Elgar zelf het plan gehad om een celloversie uit te brengen, hoewel hij daar wel weer van afgestapt was. Nieuwe 'Urtext' dus, met twee partijen, een met en een zonder vingerzettingen. Graad 4. 16 + 2 x 5 blz. Henle HN 1189..
Onbekend
| Titel | Salut d'amour Opus 12 : fu?r Violoncello und Klavier |
| Auteur | Edward Elgar |
| Secundaire auteur | Rupert Marshall-Luck ; Rolf Koenen ; Claus Kanngiesser |
| Type materiaal | Bladmuziek |
| Uitgave | Mu?nchenG. Henle Verlag, [2014], ©2014 |
| Overige gegevens | 1 partituur (VI, 16 pagina's) - facsimile - 31 cm - 2 partijen |
| Annotatie | Omslag vermeldt: Urtext. - Voorwoord in het Duits, Engels en Frans. - Kritisch commentaar in het Duits en Engels. - Voor cello en piano. |
| PPN | 401050904 |
| Taal | Onbekend |
