Quinze sinfonias à trois voix
Bladmuziek

Quinze sinfonias à trois voix (BWV 787-801) : pour trois flûtes à bec (alto, ténor et basse) : Vol. 2 : Sinfonias 9 à 15 (cop. 2008)/ Johann Sebastian Bach

Recensie

De twee- en driestemmige inventionen schreef Bach als studiemateriaal voor zijn zoon Wilhelm Friedemann. Om goed meerstemmig te leren spelen, om mooi vloeiend (cantabile) te leren spelen en om de smaak van het componeren te pakken te krijgen. De stukken zijn verplichte kost voor elke gevorderde pianoleerling, maar omdat ze zo mooi zijn worden ze voor vele andere bezettingen getranscribeerd. De driestemmige inventionen (sinfonien noemde Bach ze zelf) zijn heel goed over drie instrumenten te verdelen. Ze zijn hierdoor wat makkelijk te realiseren. Immers, meerstemmig spelen met zijn tweeën is toch makkelijker dan in je eentje. Er blijft natuurlijk genoeg uitdaging over: samenspel, versieringen en techniek bijvoorbeeld. Mooie bewerking voor alt- en tenor- en basblokfluit. De tweestemmige inventionen voor twee blokfluiten werden eerder aangeboden*. Graad 3. Partituur en partijen. 15 + 3 x 8 blz. Leduc AL 29 826.\n*a.i.: 2007-17-7-346. 3 blokfluiten.\n3 partijen\nRedactie

Specificaties

Onbekend

Titel Quinze sinfonias à trois voix : (BWV 787-801) : pour trois flûtes à bec (alto, ténor et basse) : Vol. 2 : Sinfonias 9 à 15
Auteur Johann Sebastian Bach
Secundaire auteur Jean-Claude Veilhan
Type materiaal Bladmuziek
Uitgave ParisLeduc, cop. 2008
Overige gegevens 1 partituur (VII, 15 p.) - facs - 3 partijen
Annotatie Voorwoord en redactiebericht in het Frans, Engels, Duits en Spaans van Jean-Claude Veilhan. - Biografische gegevens in het Frans, Engels, Duits en Spaans. - Voor 3 blokfluiten (alt, tenor en bas).
PPN 322241227
Taal Onbekend