Pleidooi voor een vorm van muziekagogiek die beter aansluit bij de manier waarop het brein muziek verwerkt.
In dit boek stellen muziekpedagogen Lieven Strobbe en Hans Van Regenmoortel dat de huidige muziekagogiek niet is afgestemd op de manier waarop het brein muziek verwerkt. De auteurs gaan eerst in de evolutie van de menselijke soort op zoek naar het muziekinstinct, om te besluiten dat muzikaliteit aangeboren is. Daarna zetten zij hun aanval in op het huidige muziekonderwijs, dat nog steeds gestoeld is op behavioristische principes. Ten slotte bepleiten ze een nieuwe muziekagogiek die persoonlijke expressie en spelplezier centraal stelt, de leerlingen een stimulerend en gemaximaliseerd ervaringsveld aanbiedt, en het evenwicht houdt tussen mogelijkheden en ambities, met de leraar in de rol van coach en begeleider. Hoewel het boek gelardeerd is met schema's, notenbalken en voorbeelden, blijft het door het vele jargon een zware kluif voor de muziekleek. Eén van beide auteurs schrijft ook duidelijk bevattelijker dan de andere, wat het boek onevenwichtig maakt. Los daarvan is het een warm en idealistisch pleidooi voor een andere muziekagogiek. Met eindnoten per hoofdstuk en een bibliografie.\n4\nRedactie Vlabin-VBC
Nederlands | 9789044124033
| Titel | Klanksporen : breinvriendelijk musiceren |
| Auteur | Lieven Strobbe |
| Secundaire auteur | Hans Van Regenmortel |
| Type materiaal | Boek |
| Uitgave | Antwerpen ; ApeldoornGarant, 2010 |
| Overige gegevens | 269 p - ill - 24 cm |
| Annotatie | Met lit. opg. |
| ISBN | 9789044124033 |
| PPN | 328191256 |
| Taal | Nederlands |
| Onderwerp algemeen | Muziekpsychologie |
