Nadat hij Clara Wieck en Franz Liszt had horen spelen, besloot Carl Reinecke dat hij zelf ook pianist en componist wilde worden. In 1843 debuteerde hij in het Gewandhaus in Leipzig. Daarna werkte hij aan het hof in Denemarken. Vervolgens belandde hij in Parijs, waar hij in contact kwam met Berlioz, Heller en Gouvy. Weer later kreeg hij een vaste aanstelling bij het conservatorium van Keulen. In 1860 werd Reinecke benoemd tot dirigent van het Gewandhausorchester in Leipzig waar hij het orkest leidde tot 1895. Hij dirigeerde er onder andere de première van Ein deutsches Requiem (Brahms). Een indrukwekkende carrière, maar honderd jaar na zijn dood zijn de bekendste composities van Reinecke wellicht zijn werken voor fluit: de fluitsonate Undine en zijn fluitconcert. Hij was echter een van de invloedrijkste en meest veelzijdige musici van zijn tijd en meer dan 35 jaar docent. Tot zijn leerlingen behoorden onder anderen Grieg, Janácek en Isaac Albéniz. Deze kerstsonatine voor piano schreef Reinecke voor de huiskamer, waar de piano bij de gegoede burgerij inmiddels gemeengoed was geworden. In het werk zijn thema's uit het Weinachtsoratorium, The Messiah en vele kerstliederen te horen. Mooi romantisch werk en weer eens wat anders dan Stille nacht. Graad 3. 10 blz. Schott ED 09846.\nPiano. Kerstmuziek.\nRedactie
Onbekend
| Titel | Weihnachts-Sonatine : op. 251, 3 : Piano |
| Auteur | Carl Reinecke |
| Secundaire auteur | Hans Musch |
| Type materiaal | Bladmuziek |
| Uitgave | MainzSchott, cop. 2008 |
| Overige gegevens | 1 partituur (10 p.) - ill |
| Annotatie | Voorwoord van Hans Musch in het Duits. - Voor piano. |
| PPN | 321184785 |
| Taal | Onbekend |
| Onderwerp algemeen | Kerstmuziek |
