Tijdens een kerstdiner roept het decorumverlies van een terminaal zieke patriarch uiteenlopende reacties op.
Een cholerisch type, die Anatole Lévesque, een leven lang vrouw en negen kinderen koeionerend, maar inmiddels, Parkinson-patiënt en lijdend aan een spraakstoornis, afgetakeld tot een gulzige terminale stakker. Zo is de situatie op dit incidentrijke plenaire kerstdiner, dat bij de verteller, oudste zoon André van 60, ambivalente gevoelens oproept. De vernederingen uit het verleden afgezet tegen het meelijkwekkende decorumverlies hier en nu. De Canadese romancier en essayist Courtemanche (1943), eerder succesvol met het docudrama over de Rwandese genocide "Een zondag aan het zwembad in Kigali"*, mengt zich met deze roman, klucht en tragiek geraffineerd afwisselend, in het debat over de weldadige levensbeëindiging. Poneert neefje William (alias Sam) aanvankelijk: "Als goed doen hetzelfde is als doodmaken, dan wil ik het niet", vervolgens concludeert hij toch, rationeel en emotioneel in discussie met oom André, dat het aan opa opgedrongen sobere regime diens lijden alleen maar verdiept. Een "boeddhistische" uitweg dient zich aan. Een wijs betoog met een verrassend einde. Vrij kleine druk.\n*a.i. 2003-41-0-010.\nMenno Gnodde
Nederlands | 9023418751
Titel | Een mooie dood |
Auteur | Gil Courtemanche |
Secundaire auteur | Manik Sarkar |
Type materiaal | Boek |
Uitgave | AmsterdamDe Bezige Bij, 2006 |
Overige gegevens | 223 p - 20 cm |
Annotatie | Vert. van: Une belle mort. - Boréal, cop. 2005. |
ISBN | 9023418751 |
PPN | 291433529 |
Taal | Nederlands |
Onderwerp algemeen | Euthanasie |