Kritische analyse van de uitgangspunten en de vertaalkeuzes in de Nieuwe Bijbelvertaling van 2004.
In 2004 verscheen de Nieuwe Bijbelvertaling (NBV). Omgeven door een grote publiekscampagne werd de brontekstgetrouwe en doeltaalgerichte vertaling geïntroduceerd. Koningin Beatrix las bij die gelegenheid het begin van het boek Genesis. Ze las 'overvloed' waar 'oervloed' staat. Niet alleen bij het lezen, maar ook bij het vertalen kan men fouten maken. Voor de NBV is een groot team van vertalers, bijbelgeleerden en literatoren bezig geweest met een Vlaams lezerspaneel en een wetenschappelijke begeleidingscommisie. Het is een mooie vertaling geworden waarbij men onduidelijkheden of andere mogelijkheden van weergave heeft aangegeven. Maar dat is nog niet genoeg in de ogen van de zogenaamde Amsterdamse school. Volgens haar woordvoerder Karel Deurloo is de NBV uitgelopen op een regelrechte mislukking. Samen met Nico ter Linden, die de bijbel in zes delen heeft geparafraseerd, lanceert hij zijn bezwaren tegen de nieuwe vertaling. De auteurs geven tal van voorbeelden waar het mis is gegaan. Hun andere vertaalvisie gaat terug op verschil in theologische inzichten, maar met hun archaïsche vertaalwijze leveren ze geen bijdrage tot een moderne, aansprekende bijbelvertaling. De NBV hoeft geen kanselbijbel te worden, maar verdient met kritische zin te worden gelezen.\nH. Buning
Nederlands | 9789055159086
Titel | Het luistert nauw : de Nieuwe Bijbelvertaling nader bekeken |
Auteur | Karel Deurloo |
Secundaire auteur | Nico ter Linden |
Type materiaal | Boek |
Uitgave | AmsterdamVan Gennep, cop. 2008 |
Overige gegevens | 282 p - 22 cm |
Annotatie | Met reg. |
ISBN | 9789055159086 |
PPN | 310632218 |
Taal | Nederlands |
Onderwerp algemeen | Bijbelvertalingen ; Kritiek |