Een fotograaf legt de situatie vast in zijn inmiddels uitgewoonde en leegstaande ouderlijke woning, die hij twintig jaar tevoren als kind moest ontvluchten wegens een gewelddadige vader.
In oktober 1987 ontvluchtte de toen dertienjarige Eddo Hartmann samen met zijn moeder en broer het ouderlijk huis (ergens in Nederland) uit angst voor een tirannieke en gewelddadige vader. In maart 2008 keerde hij als fotograaf terug in de inmiddels verlaten woning en wat hij daar aantrof (bedden, ongeschonden behang, kinderentekeningen, spellendozen en een enorme rotzooi van paperassen en boeken), legde hij nauwgezet vast ? bijna als een politiefotograaf, zoals herinneringsdeskundige Douwe Draaisma in het voorwoord schrijft. Veel meubels stonden nog op de plek waar ze 'altijd' stonden, maar nu met tekenen van verval eromheen (schaduwplekken op de muur, half afgerukte gordijnen). Weggedrukte traumatische herinneringen werden zo weer 'opgegraven' en geregistreerd. De kleurenfoto's zijn ruim gekaderd; steeds staat een foto groot op de rechterpagina van een spread afgedrukt met op de linkerpagina een aanduiding en soms een oude foto van dezelfde ruimte. Ze geven een verstilde leegheid weer, die dankzij de informatie in de inleiding een emotionele lading krijgt. Zowel het voorwoord als de bijschriften zijn in het Nederlands en Engels. Verzorgde uitgave in gebonden uitvoering in oblong formaat.
NederlandsEngels | 9789401402248
Titel | Hier woont mijn huis : Here lives my home |
Uniforme titel | Here lives my home |
Auteur | Eddo Hartmann |
Secundaire auteur | Helen Simpson |
Type materiaal | Boek |
Uitgave | TieltLannoo, cop. 2012 |
Overige gegevens | 70 p. - ill. - 25×31 cm |
Annotatie | Uitg. ter gelegenheid van de gelijknamige tentoonstelling in het Museum Dr. Guislain in Gent 16 juni - 16 september 2012. - Teksten in het Nederlands en Engels |
ISBN | 9789401402248 |
PPN | 343664712 |
Taal | NederlandsEngels |
Onderwerp algemeen | Jeugdervaringen ; KOPP-kinderen ; Fotoboeken |