Verzen waarin gevoelens worden verwoord naar aanleiding van het overlijden van een dochtertje in de moederschoot.
Tot de meest existentiële ervaringen van een vrouw behoort ongetwijfeld een doodgeboren kindje. In deze bundel geeft de Vlaamse dichteres Elly Stolwijk - van wie eerder verscheen 'Liefde de vluchtige holte' (2020) - stem aan haar gevoelens bij het overlijden van haar dochtertje in haar moederschoot. Alles had klaar gestaan: de wieg, kleine zacht gewassen kledingstukjes en 'We verwarmen je kamertje en doen regelmatig het raam open'. Maar de dood was gekomen: 'Wat ik niet kan omschrijven is hoe de dood je beschadigd had. / Je was mooi. / Je oogjes waren voor altijd gesloten. / We koesterden je, je vader en ik'. Heel mooi is ook het vers waarin zij opsomt wat haar dochtertje nooit zal kennen: spelen in de golven, verliefd worden op haar leraar, de cellosuites van J.S. Bach ontdekken of een troostende hand voelen .Een fijnzinnig bundeltje waarin op ontroerende wijze vorm is gegeven aan een groot verdriet, waarvoor de poëzie echter troost kan bieden. Voor zover te overzien valt een bundeltje waarin een weinig aangeroerd thema prachtig verwoord wordt..
Nederlands | 9789493214521 | 88 pagina's
| Titel | De laatste framboos |
| Auteur | Elly Stolwijk |
| Type materiaal | Boek |
| Editie | Eerste uitgave.; |
| Uitgave | HaarlemIn de Knipscheer, 2021, ©2021 |
| Overige gegevens | 88 pagina's - illustraties - 20 cm |
| ISBN | 9789493214521 |
| PPN | 434318752 |
| Taal | Nederlands |
| Onderwerp algemeen | Doodgeboorte ; Gedichten ; Rouwproces ; Gedichten |
