Persoonlijk relaas van de schrijfster, die van het protestantse geloof losraakte en kwam tot een autonome, individuele wijze van geloven binnen de contouren van het nieuwetijdsdenken.
De auteur brengt verslag uit van de wijze waarop zij is losgeraakt van de kerk. Het wordt al snel duidelijk dat zij het kerklidmaatschap heeft ingeruild voor een persoonlijke wijze van geloven, die nauwe raakpunten vertoont met het zogenoemde nieuwetijdsdenken. Velen van de weinige overgebleven kerkleden zullen in haar beschrijving hun eigen (wijk)gemeente/parochie niet herkennen. Volgens de auteur was de kerk tot de overgang tot staatskerk esoterisch. Die uitspraak is in strijd met haar constatering dat het concilie van Nicea (325) vaststelde wat mensen dienden te geloven. Dat de kerk de tekst van de evangeliën eindeloos heeft aangepast, is in strijd met het feit dat de redactie vanaf de canonisering vastligt. De auteur claimt de term 'spiritueel christendom' ten onrechte voor new age. Binnen de kerken komt spiritualiteit echt wel voor. Denk eens aan Thomas Merton en Henri Nouwen! Dogmatisch denken komt ook binnen new age voor: zonder geloof in een geestelijke wereld kom je niet ver. Jammer dat het integere hoofdstuk 3 door zoveel misverstanden en vooroordelen omringd wordt. Het nieuwetijdsdenken dat dit boek domineert, is populair genoeg om dit boek veel lezers te garanderen.\nWim Kleisen
Nederlands | 90259570059789025957001
| Titel | De kerk loslaten : een weg naar spirituele ruimte |
| Auteur | Anneke Polkerman |
| Type materiaal | Boek |
| Uitgave | KampenTen Have, cop. 2006 |
| Overige gegevens | 232 p - 21 cm |
| Annotatie | Met lit. opg. |
| ISBN | 90259570059789025957001 |
| PPN | 297027875 |
| Taal | Nederlands |
| Onderwerp algemeen | Secularisatie ; Nederland ; Kerk ; Maatschappij ; Geloofsbeleving |
