(Hickey) (2025)

"Twee Australische maatjes, Royel en Otis, richtten samen een bandje op en noemden het Royel Otis. Zo simpel kan het zijn en het leuke is: het zegt ook nog iets over de muziek van het duo dat nu in Londen woont. De muziek heeft iets onweerstaanbaar zorge- en leeftijdloos. Jongensvriendschap, adolescentie, lange en warme zomers, feestjes, blauwtjes, zwemmen bij zonsondergang, vakantieherinneringen verpakt in aangenaam lijzige, weemoedige sprankelpop. De singles en EP’s die ze vanaf 2019 uitbrachten, beloofden veel. Albumdebuut "Pratts & Pain" (2024) loste de verwachtingen in. Deze opvolger trekt de lijn door: gestaag omhoog. Qua sfeer is Royel Otis niet zo ver verwijderd van MGMT of het Nederlandse Elephant, maar je herkent er ook het vroege Tame Impala in, toen nog een psychedelische gitaarbands. De 13 liedjes zijn allemaal charmant en mooi, vaak met harmonieuze falsetzang. Een hickey is trouwens een zuigzoen: hét begeerde vakantiesouvenir en dus een geweldig passende titel." (Volkskrant; 4 uit 5 sterren)