A Wonderful Life (2025)

"Op zijn debuutplaat koos Odell hij voor intieme en live-geïnspireerde opnamesetting met voltallige band om zo de authenticiteit van zijn muziek te benadrukken. Maar op de daarop volgende albums werd deze aanpak steeds minder hoorbaar. Op "A Wonderful Life" keert Odell terug naar die opnamestijl. "Don’t Let Me Go" klinkt warm, organisch en levendig. De ironie van de albumtitel wordt duidelijk bij het beluisteren van het titelstuk, vol korte scènes die een vorm van pijn, verlies of existentiële spanning in zich dragen. Geheel in stijl heet het slotnummer "The End Of Suffering". Het zorgt ervoor dat dit slotlied, en daarmee de plaat in zijn geheel, een levendige en veelal emotioneel intense sfeer krijgt. Een sfeer die ergens iets wegheeft van het album "Sea Change" van Beck uit 2002. A Wonderful Life een pracht van een plaat geworden die Tom Odell laat klinken zoals velen hem het liefst horen: doordrenkt met emotie, drama en intens overtuigend." (nieuweplaat.nl (met lichte aanpassingen); cijfer: 8.0)