Too Much Is Never Enough (2025)

"Genieten wordt het, vanaf de eerste tonen van de opening "Victim Of Taste": dit zal een ieder herkennen als smakelijke rechttoe-rechtaan rock ‘n roll. Geen onnodige franje, geen egotripperij, maar gewoon een goudeerlijke song. "Loser" klinkt erg gelikt en is daarmee een buitenbeentje. "Wicked" begint met zo’n powerriff die alleen Dany Lademacher kon maken, met het typische, moddervette geluid uit die twee schreeuwlelijkerds op de DooDad. De titel van het album is afkomstig uit dit nummer, zo’n song die het verdient om groots te worden gebracht voor een uitzinnig festivalpubliek. "My Street" klinkt juist lekker funky dankzij het toetsenwerk van Otto Cooymans, die zich in menig meer rustig werk ook mag uitleven op de Hammond. "Still In The Game" en "Depend On You" zijn fraaie voorbeelden van een Wild Romance die ook ingetogen kan spelen. "Too Much Is Never Enough" is een album waarop de Wild Romance meer dan ooit teruggrijpt op de erfenis van de eerste broodheer, en dat uiterst geslaagd mag heten." (Maxazine)