Herinneringen van een Nederlandse student die tijdens de Tweede Wereldoorlog concentratiekamp Buchenwald ternauwernood overleeft.
Omdat auteur in 1942 als student Vliegtuigbouwkunde aan de Technische Universiteit Delft weigerde de loyaliteitsverklaring te tekenen die de Duitse bezetters van alle Nederlandse studenten eisten, wil hij via Frankrijk en Spanje naar Engeland vluchten. Maar in de Pyreneeën wordt hij gearresteerd en via het Franse Compiegne overgebracht naar concentratiekamp Buchenwald. Hij kan het strenge regime overleven door geluk, kracht, hechte vriendschappen en zijn optimisme, zodat hij de bevrijding van het kamp op 11 april 1945 meemaakt en later in Nederland zijn studie kan hervatten. Het lopende verhaal wordt soms onderbroken voor achtergrondinformatie over o.a. Engelandvaarders, de kracht van vriendschap, bombardementen. De gepensioneerde docent natuurkunde (1923) wil zijn ervaringen niet verloren laten gaan. Terecht, want zijn onopgesmukte, sobere verhaal geeft een indringend, intelligent beeld van zijn ervaringen en het dagelijks leven in het kamp, en geeft goede achtergrondinformatie, waardoor het ook jongeren zal aanspreken. Met veel zwart-witfoto's.
Nederlands | 9789066658844
| Titel | Verloren toekomst : het verhaal van een Buchenwaldgevangene |
| Auteur | Jules Willemse |
| Type materiaal | Boek |
| Uitgave | Amsterdam : Scrivare, cop. 2008 |
| Overige gegevens | 127 p - ill - 23 cm |
| ISBN | 9789066658844 |
| PPN | 306102277 |
| Rubriekscode | 928.8 |
| Taal | Nederlands |
| Onderwerp algemeen | Buchenwald (concentratiekamp) |
| PIM Rubriek |  Geschiedenis |
| PIM Trefwoord | Concentratie-kampen |
Een jonge vrouw keert na een verblijf in het arme westen van Canada terug naar haar luxe leven thuis; het contrast is groot en haar geloof wordt op de proef gesteld.
Memoires van een Pools-joodse jongen die als negenjarige op een dag ontdekte dat alle joden in zijn woonplaats door de Duitse bezetter waren weggevoerd en vermoord, waarna hij aan een lange zwerftocht begon en zijn joodse identiteit moest verbergen om te overleven.
