In een appartementengebouw in Istanbul wonen zeer uiteenlopende personen.
Het Luizenpaleis heet eigenlijk 'Zuurtjespaleis' en blijkt een appartementencomplex in Istanbul te zijn. Deze vreemde naam werd toegekend door de vrouw van de Russische emigrant Pavel Antipov, die het gebouw voor haar kocht. Het gebouw werd ooit gebouwd bovenop een begraafplaats en bevat tien wooneenheden. Het ruikt er niet fris, er is een afvalprobleem en er is ook een luizenplaag. In de tien appartementen woont een gevarieerd gezelschap. Al deze bewoners worden omstandig en gedetailleerd beschreven. Hun vele eigenaardigheden, hun geschiedenissen en hun bijnamen komen aan de orde. Humor en tragiek lopen door elkaar. Onderling is er weinig contact, maar het afvalprobleem brengt daar enigszins verandering in. Dit probleem zorgt ook voor een hilarisch einde van het boek. De roman is vlot en met humor geschreven. Door het voortdurend veranderen van perspectief is er echter weinig samenhang en ontbreekt de spanning. Elif Shafak (1971) studeerde vrouwenstudies en politicoligie. Zij schrijft voor diverse Turkse kranten en publiceert regelmatig in NRC Handelsblad. Pocket; kleine druk, volle bladspiegel.
Nederlands | 9789044512342
Titel | Het luizenpaleis |
Auteur | Elif Şafak |
Secundaire auteur | Margreet Dorleijn |
Type materiaal | Boek |
Editie | 3e dr; |
Uitgave | Breda : De Geus, cop. 2008 |
Overige gegevens | 510 p - 18 cm |
Annotatie | Uitg. in samenw. met Oxfam Novib - 1e dr.: 2006 - Vert. van: Bit palas. - Beyoglu, Istanbul : Metis Yayinlari, 2004 |
ISBN | 9789044512342 |
PPN | 308074173 |
Genre | sociale roman |
Thematrefwoord | Istanbul |
Taal | Nederlands |