Autobiografische verhalen.
Een mooi boek voor liefhebbers van het werk van de Tjechische schrijver (1914-1997), maar het is evengoed geschikt als eerste kennismaking en gids. Het is een keuze (niet wordt gezegd van wie) uit heel het werk van niet eerder vertaalde, autobiografische teksten. Zoals een verhaal uit 1948 over zelfmoord, waarvan in 1968 een variant verscheen. Praagse ironie is een ander woord voor galgenhumor. In 'Wie ik ben' (1984) betuigt de schrijver spijt over zijn eeuwige (ook politieke) geschipper. Zijn vermomming was die van een wat onnozele drinkebroer geweest. Uit 'Waarom ik schrijf' blijkt wat dat olijke mannetje allemaal (aan lectuur) achter de kiezen had. Hrabal vertelt ronduit wat hij van anderen (o.m. Céline, Barthes) leerde en zonodig leende. Onbedoeld was hij een experimenteel. Beschouwingen worden bij Hrabal vanzelf verhalen, over zijn jeugd, zijn bohemienleven en zijn schrijfwerk. Ten slotte biecht hij al zijn kleine én grote angsten op. Een autobiografie die bij Hrabal past. Kleine druk.
Nederlands | 9789044610901
| Titel | Praagse ironie |
| Auteur | Bohumil Hrabal |
| Secundaire auteur | Kees Mercks |
| Type materiaal | Boek |
| Uitgave | Amsterdam : Prometheus, 2007 |
| Overige gegevens | 270 p - 20 cm |
| Annotatie | Vert. van verhalen uit: Sebrané spisy Bohumila Hrabala. Sv. 2, 12, 13. - Praha : Praská imaginace, 1991, 1995, 1995 |
| ISBN | 9789044610901 |
| PPN | 305238957 |
| Genre | verhalenbundel |
| Taal | Nederlands |
