Autobiografie van de Vlaamse schrijver en journalist (1928- ) over zijn eerste 16 levensjaren.
In dit boek vertelt de Vlaamse schrijver en ex-journalist Gaston Durnez (geb. 1928) over zijn eerste zestien levensjaren. Via een rijke schat aan anekdotes lezen we hoe Durnez als zevende zoon in een gezin van elf kinderen geboren wordt in het West-Vlaamse Wervik, en als kleuter met zijn familie naar het Brabantse Asse verhuist, waar hij grotendeels opgroeit bij een groottante. De Tweede Wereldoorlog maakt bruusk een eind aan de kindertijd, en gaandeweg dringen er zich een aantal vragen op - zo vraagt Durnez zich af waarom hij, als goede leerling, niet verder mag studeren. Andere sleutelmomenten zijn o.m. de ontdekking van de literatuur en de kunst, en de ontmoeting met Jozef Cardijn, die hem de weg zal wijzen naar de christelijke arbeidersbeweging. In volle oorlogstijd komt Durnez uiteindelijk terecht op de 'Practische school', een eerste stap in de richting van zijn latere carrière als journalist. Een schitterend document humain, dat leest als een doorleefd pleidooi voor de energie waarmee jongeren tegen het leven aankijken. Geïllustreerd met zwart-witfoto's. Krappe bindmarge.
Nederlands | 9789020978254
| Titel | Vroeger waren wij veel jonger : een jeugd in Vlaanderen |
| Auteur | Gaston Durnez |
| Type materiaal | Boek |
| Uitgave | Tielt : Lannoo, cop. 2008 |
| Overige gegevens | 411 p - ill - 21 cm |
| ISBN | 9789020978254 |
| PPN | 314458301 |
| Rubriekscode | België 945.2 |
| Taal | Nederlands |
| Onderwerp algemeen | West-Vlaanderen; 1926-1945; Verhalen |
