Een jonge vrouw probeert routes te markeren in haar bestaan, dat wordt gedicteerd door sterke onderstromen.
'Lena Fernhout is vierentwintig, filosofiestudente en niemands geluk'. In deze debuutroman reist Lena met broer Sasja naar hun stervende moeder in Toulouse. Op de terugweg ziet Lena badeendjes uit de lucht vallen. Een vreemde gebeurtenis, die de oceanograaf Ebbesmeyer, autoriteit in het zeestromingenonderzoek, vast kan verklaren. Zo volgde hij de dobberroutes van duizenden badeendjes uit een gekapseisde zeecontainer. Op zekere dag belanden er brieven bij Lena en Sasja. Verdrietige brieven van de moeder aan hun vader: 'Sinds je vertrek dwarrelen wij als losse deeltjes doelloos door het huis.' Er is een brief van de vader die Lena kort voor zijn dood zijn afwezigheid verklaart. Dat neemt niet weg dat Sasja concludeert: 'wij zijn het residu van iets wat niet meer functioneel is, wij zijn de appendix.' Een paar dingen komen uiteindelijk samen, ongeacht de omwegen in het bestaan. Want Lena creëert haar eigen mysterie, helemaal verklaarbaar voor wie Lena begrijpt. Mooie debuutroman, fijn van toon, zorgvuldig gecomponeerd. De schrijfster (1982) won in 2005 de Hollands Maandblad Schrijversbeurs voor proza. Normale druk.
Nederlands | 9789046804711
Titel | De mooiste dagen zijn het ergst |
Auteur | Anke Scheeren |
Type materiaal | Boek |
Uitgave | [Amsterdam]Nieuw Amsterdam, cop. 2009 |
Overige gegevens | 158 p - 20 cm |
ISBN | 9789046804711 |
PPN | 315990279 |
Genre | psychologische roman |
Taal | Nederlands |