Pleidooi voor een nieuwe relatie tussen klassieke muziek en het publiek.
Econoom, beeldend kunstenaar en kunstsocioloog Hans Abbing bepleit dat de uitvoerende klassieke muziek een nieuwe relatie moet aangaan met het publiek om te kunnen blijven bestaan. Hij typeert de relatie tussen klassieke muziek en het publiek als afstandelijk, star en onveranderlijk. Met behulp van historische en filosofische bronnen beschrijft hij hoe deze relatie is ontstaan, hoe klassieke muziek tot de 'hoge kunst' is gaan behoren en waarin 'hoge kunst' zich onderscheidt van andere kunstuitingen. De veel meer ongedwongen relatie die populaire muziek heeft met het publiek zet hij daar tegenover. Deze zou beter passen bij de huidige generatie. Als de klassieke muziek zich nú niet aanpast aan de eisen van de huidige tijd en zich anders gaat profileren, zal het het toch al sterk uitgedunde publiek helemaal kwijt raken, zegt Abbing. Welke aanpassingen dat zouden kunnen zijn laat hij zien aan de hand van voorbeelden uit het hedendaagse culturele circuit. Zonder afbeeldingen, met noten en literatuurlijst. Vlot leesbaar voor iedereen met een interesse in kunstsociologie.
Nederlands | 9789065540324
| Titel | Van hoge naar nieuwe kunst |
| Auteur | Hans Abbing |
| Type materiaal | Boek |
| Uitgave | [Groningen] : Historische Uitgeverij, 2009 |
| Overige gegevens | 142 p - 21 cm |
| Annotatie | Met lit. opg |
| ISBN | 9789065540324 |
| PPN | 316180076 |
| Rubriekscode | 781.6 |
| Taal | Nederlands |
| Onderwerp algemeen | Klassieke muziek; Concertbezoek ; Popmuziek; Concertbezoek ; Muzieksociologie |
| PIM Rubriek |  Muziek |
| PIM Trefwoord | Muzieksociologie |
