Na vrijere versvormen en taalspelen in vorige bundels ('Inzinkingen', het debuut uit 2005, en 'Donkere arena', 2006) hijst Anker (1978) zich hier in een vormvaster corset (alle gedichten hebben drie vierregelige strofen), al bedient hij zich niet van eindrijmen. Het omslag met het kwijnend avondrood tegemoet lopende liefdesparen dekt de afloop van dit verdicht liefdesverhaal tussen 'ik' en 'jij'. In twintig prozaïsche gedichten (de pagina's zijn eenzijdig bedrukt) met metaforen die niet te ver van cliché's afdrijven, alsof hij bang is jongere lezers met complexere liefdesgedichten af te schrikken, beschrijft Anker de curve van verliefdheid tot breuk. Balancerend tussen begeerte en doodsangst, vakkundig voorzien van schaduwpartijen om niet in candlelight-poëzie of light verse te vervallen. Het lijkt een knieval voor een verondersteld breder publiek, ware het niet dat het sentiment slim met beeldrijke vergelijkingen dooraderd is. Het 'laatste' in de titel impliceert een sombere verwachting van wat toekomstige geliefden vermogen.
Nederlands | 9789023438366
Titel | Wij zijn de laatste geliefden in de wereld : gedichten |
Auteur | Jan-Willem Anker |
Type materiaal | Boek |
Uitgave | Amsterdam : De Bezige Bij, 2009 |
Overige gegevens | 44 p - 20 cm |
ISBN | 9789023438366 |
PPN | 316322717 |
Rubriekscode | Nederlands 875 |
Taal | Nederlands |