De Nederlandse cabaretière vertelt over haar leven na de dood van haar man en collega, Bert Klunder.
Toen Bert Klunder, heel plotseling, op 49-jarige leeftijd overleed, was zijn vrouw, ook cabaretier, 39 jaar en hun dochtertje 10. Mylou, de jonge weduwe, ging door met werken. Met haar optredens en dat lijkt onvoorstelbaar: met zo'n verdriet en dan toch dat werk blijven doen. Ze kon het omdat ze het nu eenmaal als haar werk zag. Veel lezers kennen haar vooral van de columns in een blad als Esta. In alles wat deze auteur schrijft sinds de dood van haar man, komt ze naar voren als iemand, die intens veel verdriet heeft, maar dat nogal nuchter bekijkt en bespreekt. Nergens een jammerende toon en ze klaagt ook niet. Wel zijn veel van haar liedteksten, ook in het boek, van een roerende schoonheid als ze het grote verlies van de geliefde man (dikwijls via zijwegen) noemt. Behalve door de inhoud boeit het boek ook door de stijl; het is goed geschreven, met een soort vanzelfsprekende humor. Het is verdeeld in korte hoofdstukken over kleinere en grotere moeilijkheden, die een weduwe nu eenmaal dagelijks tegenkomt. En ook over de lichtpuntjes, niet te vergeten. Dit boek is een verademing in het genre, zeker voor mensen die een soortgelijk verlies beleven.
Nederlands | 9789060057827
| Titel | Zonder Bert |
| Auteur | Mylou Frencken |
| Type materiaal | Boek |
| Uitgave | Amsterdam : Rap, 2009 |
| Overige gegevens | 166 p - 20 cm |
| Annotatie | Ondertitel op omslag: Verhalen over verdriet en voorspoed - Columns eerder verschenen in Esta |
| ISBN | 9789060057827 |
| PPN | 318236133 |
| Rubriekscode | 418.7 |
| Taal | Nederlands |
| Onderwerp algemeen | Rouwproces |
| PIM Rubriek |  Geestelijk leven |
| PIM Trefwoord | Rouwproces |
