Gedichten over het rouwproces.
'Na zes jaar moet zelfs de taal van gemis omgezet..' Zes jaar na Tussentijd (2004) is Enquists nieuwe bundel gedichten opnieuw een wanhopige poging in de taal vast te leggen wat in haar werkelijkheid vanaf 2001 een 'bittere leegte' werd: de dood van haar dochter. De tijd schept weliswaar afstand, maar deze wordt in alles wat de schrijfster omgeeft, teniet gedaan: alles herinnert haar aan haar dochter. Zeldzaam mooi verwoord in de gedichten 'De straatstenen van Amsterdam' en 'Winter in Watou'. Alles van waarde is immers weerloos tegen 'baksteen en basalt'. Iemand ('zieners en zangers') moet de herinnering aan de gestorvenen vormgeven. Is in 'De straatstenen..' het drama van de afwezigheid nog persoonlijk, in 'Winter in Watou' veralgemeniseert ze dit. Afwezigheid, leegte moet vorm krijgen. De beelden, de taal die Enquist daarvoor gebruikt, zijn nu eens subtiel, dan weer hard, ongepolijst, zonder literaire franje, soms zelfs lelijk. De beelden aan het voetbal ontleend vallen op. De muziek is een verbindend element. Ondanks de poging afstand te nemen, overweegt het schrijnende gemis.
Nederlands | 9789029572149
| Titel | Nieuws van nergens : gedichten |
| Auteur | Anna Enquist |
| Type materiaal | Boek |
| Uitgave | Amsterdam [etc.] : De Arbeiderspers, cop. 2010 |
| Overige gegevens | 57 p - 24 cm |
| ISBN | 9789029572149 |
| PPN | 322860547 |
| Rubriekscode | Nederlands 875 |
| Taal | Nederlands |
| Onderwerp algemeen | Rouwproces; Gedichten |
| PIM Rubriek |  Gedichten en Versjes |
| PIM Trefwoord | Rouwproces |
