Gedichten.
De Roode (1970) lokt de lezer met een prerafaëlitische omslagfoto van zijn hand: een elfachtig meisje troont in 'n bos tussen koekoeksklokken, die ietwat kitschige instrumenten om de tijd te meten. Twee van zijn thema's krijgen daarmee gestalte. De dichter voelt zich niet thuis in deze digitale wereld, waarin de snelle kloktijd ultiem is en bezinning miniem. Dat maakt hem gevoelig voor de verstilde kloostersfeer, voor het wonderlijke ritme van de seizoenen en voor dat van dag en nacht. Verder dient een mens z.i. zijn eigen sprookje te scheppen om de enorme leegte te bezweren. Want niet alleen het liefelijke, ook het gruwelsprookje à la Grimm is nooit ver: absurdistische voorvallen en zoals gezegd het bestaan op zichzelf, dat meer dan eens beangstigt. Maar bij Alexis de Roode licht steeds het vertrouwen op dat alles goed zal komen. En dat maakt hij, ook formeel, op geheel eigen wijze waar: zangerig, dankzij onnadrukkelijke (klinker-) rijmen. Met "Gratis tijd voor iedereen" continueert de dichter de verwonderde blik van zijn debuutbundel "Geef mij een wonder" (2005).
Nederlands | 9789057594229
Titel | Gratis tijd voor iedereen |
Auteur | Alexis de Roode |
Type materiaal | Boek |
Uitgave | Amsterdam : Podium, cop. 2010 |
Overige gegevens | 47 p - 22 cm |
ISBN | 9789057594229 |
PPN | 327514426 |
Rubriekscode | Nederlands 875 |
Taal | Nederlands |