Herinneringen van oudere plattelandbewoners van de Veluwe, Betuwe en Achterhoek over de geschiedenis van hun leefomgeving van de afgelopen zeventig jaar.
Informatie in woord en beeld over landschap, historie, cultuur en natuur langs de Nederrijn, met zes fietsroutes.
Levensverhaal van verzetsstrijder Johannes van Zanten en een fascinerend verslag van de activiteiten van zijn knokploeg tijdens de Tweede Wereldoorlog.
Verzameling ansichtkaarten van Nederlandse bejaarden- en verzorgingstehuizen uit de jaren zeventig, tachtig en negentig.
"In het kader van deze studie is onderzoek gedaan naar het Romeinse splitsingspunt van Rijn en Waal, de Drususdam en het castellum Carvium (Herwen). Belangrijke vragen betreffen de ouderdom van de tak van de Nederrijn, hoe de verspoelde resten van het castellum Carvium zich verhouden tot de Romeinse Waal en Rijn en hoe de dam door zijn constructie heeft gefunctioneerd in het leiden van een groter deel van het rivierwater naar de zijtak van de Nederrijn. Er wordt ook een overzicht gegeven van de vele Romeinse vondsten die tussen 1925 en 1963 zijn opgebaggerd. Dit gebeurde bij de zandwinning waardoor de waterplas De Bijland bij Herwen is ontstaan. In dit proefschrift worden ook de castella (Romeinse forten) behandeld, als verbindingspunten tussen de Romeinse netwerken van vervoer over water en over land, direct gelegen aan de rivier. Met een nieuwe methode is een herinterpretatie van de overgeleverde Romeinse plaatsnamen langs de Nederrijnse Limes gemaakt (in Elst, Herwen, Nijmegen en Kleef/Till). Dit levert betere identificaties van de vier Romeinse plaatsen op dan de oude (Wijk bij Duurstede, Kesteren, Arnhem en Rindern). Op basis hiervan is een hypothetische reconstructie gemaakt voor de Romeinse routes in de klassieke bronnen en waar hoofdwegen te vinden zijn. Dit resulteerde in een nieuwe overzichtskaart van de Romeinse versterkingen langs de Nederrijnse Limes."---Uitgever
Onderzoek naar de populariteit van de woningen gebouwd in de jaren dertig in Nederland.
"In het boek wordt uit de doeken gedaan hoe de Duitse begraafplaats ontstond. Op een onvruchtbaar stuk Peelgrond, dicht bij de Duitse grens, daar moest het maar gebeuren. De Amerikanen hielpen bij de inrichting en leverden meteen drieduizend Duitse gesneuvelden, die op ‘hun’ begraafplaats in Margraten lagen. De Nederlandse regering zag Ysselsteyn aanvankelijk als tijdelijk, de doden zouden worden overgebracht naar een locatie tussen Aken en Jülich. Na de oorlog hadden de Engelsen het daar voor het zeggen, en die hadden daar geen zin in. Nu heeft Duitsland het ‘eeuwigdurend gebruik’ van wat in Nederland de grootste militaire begraafplaats is. Elk jaar zijn er in november drie herdenkingen."
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
