"Twintig jaar na hun debuutabum "Up All Night" is Razorlight weer terug in de oude bezetting. Nu ziet hun vijfde plaat "Planet Nowhere", geproduceerd door Youth, het daglicht. Trouw gebleven aan hun stijl klinken de nummers, die het midden houden tussen indiepop en postpunk, fris en puntig. De melodieën zijn pakkend en met de energie zit het ook wel goed, maar vernieuwend is het nergens. Borrell neemt zichzelf op de hak in "Dirty Luck", "U Can Call Me" en "Cool People". Dat laatste nummer kan ook uitgelegd worden als aanklacht tegen de oppervlakkigheid van de muziekindustrie: ‘There are no cool people in this band / We hate those phoney motherfuckers’. Tekstueel blijft het geheel echter nogal mager. Engagement is geen must, maar enige verdieping, noem het wijsheid die komt met de jaren, had geen kwaad gekund. Een driesterrenplaat." (OOR)
"Modest Mouse is voor Amerikaanse indies wat dEUS voor ons is. Het maakt niet uit hoelang ze weg zijn, als ze weer opduiken, volgt het publiek vanzelf. Nostalgie en hoge verwachtingen gaan hand in hand. ‘Strangers to Ourselves’ (2015) was een mager beestje en dat vond de band blijkbaar ook, want er volgde een lange stilte. ‘The Golden Casket’ is een echte comebackplaat, fris en scherp. Frontman Isaac Brock is weer die kruising tussen Beck en Tom Waits op zijn best. ‘The Sun Hasn’t Left’ en ‘Leave a Light On’ zijn mooie zomersingles. De eerste helft van de plaat is druk, de tweede veel rustiger. Afsluiter ‘Back to the Middle’ is het hoogtepunt: ingehouden onrust, die Brock als de allerbesten brengt." (HUMO)
"Daryll-Ann kwam al eens bij elkaar voor een reeks prachtige concerten, maar nu is er voor het eerst in 20 jaar een compleet nieuw album met 14 even sprankelende als dwingende composities. Die zijn zoals gebruikelijk van de hand van de twee zangers/gitaristen Anne Soldaat en Jelle Paulusma. Jarenlang speelden ze zonder elkaar, maar als ze het op hun heupen krijgen en Paulusma’s tweelingbroer Coen zich voor de koortjes bij hen voegt, ontstaat de mooist denkbare gitaarpop. Het niveau van "Weeps" (1996) en "Happy Traum" (1999), doordat Soldaat en Paulusma elkaar steeds knap aanvullen. Elk leverden ze 7 nummers, maar een echt klassiek Daryll-Ann-liedje ontstaat pas als ze al spelend op elkaars werk reageren. De een vult de ander aan met een bijtend stukje gitaar of gaat ervandoor met een tempoversnelling, zoals dat in "A Note About Time" zo fraai gebeurt. Prachtig vervlochten gitaarwerk, wonderschone zangkoortjes en verrassende melodische wendingen: "Spring" heeft het weer allemaal." (Volkskrant, 4 uit 5 sterren)
"Fix Yourself, Not the World wordt door The Wombats zelf voorgesteld als muzikaal experiment. In werkelijkheid voegt de band slechts subtiel enkele ingrediënten toe aan hun gekende recept. Ze vernieuwt echter genoeg om niet van formulemuziek beschuldigd te worden en laat – zij het iets te voorzichtig – horen dat de inspiratie nog lang niet op is. Zeker is dat ook de vijfde plaat van de band live een feestje teweeg zal brengen. De eigenheid die The Wombats wist te bewaren, is er namelijk vooral een die leidt tot zingen over een existentiële crisis terwijl je je rot amuseert." (Dansende Beren)
"Two Door Cinema Club houdt niet vast aan de succesformule van de eerste jaren, toen de band met aanstekelijke indierock vol postpunkinvloeden de podia bestormde. De Noord-Ierse band liet op hun vorige, derde album al de nodige (glimmende) elektronica, falsetstemmen en poppy funk horen en zet dit door op "False Alarm"." (Written In Music)
"De Amerikaanse band Nada Surf blijft maar leuke albums maken en levert ook met "Moon Mirror" weer een album af dat vol staat met even aanstekelijke als melodieuze popsongs. Er zijn hele volksstammen die de Amerikaanse band Nada Surf alleen kennen van de culthit "Popular" uit 1996. Het was het eerste bewijs dat de band uit New York geweldige songs kan schrijven, maar zeker niet het enige bewijs. Najaar 2024 is het tiende album van de band verschenen en ik vind alle negen voorgangers leuk of zelfs meer dan leuk. Het geldt ook weer voor "Moon Mirror" dat bijna drie kwartier lang strooit met popsongs waar je alleen maar heel vrolijk van kunt worden. Het is grappig om te zien dat een band die zo lauwtjes werd ontvangen toen het debuutalbum verscheen en die vervolgens lange tijd werd weggezet als een “one hit wonder” inmiddels tien uitstekende albums op haar naam heeft staan en voorlopig lijkt de rek er nog lang niet uit bij Nada Surf." (De krenten uit de pop)
"De afgelopen weken gebruikt Conor Oberst om via live optredens het nieuwe album te promoten. Door zijn suïcidale uitspraken, slechte stem en dito stemming, het pijnlijke gegeven dat hij de teksten amper weet te herinneren, kom je tot de conclusie dat zijn eerder ingezette neergaande spiraal flink in de knoop is geraakt. De enige uitweg is dat hij soms al na een tweetal gespeelde nummers het podium verlaat. De aandacht gaat op dit moment vooral naar Jane’s Addiction frontman Perry Farrell uit, Conor Oberst schetst een net zo hulpeloos triest verhaal. Het leven is letterlijk een kansspel, Conor Oberst raakt verslaafd aan dit kansspel en zet veel te hoog in. "Five Dice, All Threes" is het maximale haalbare, de gulle middenweg. "Five Dice, All Threes" is doordrenkt met gesproken veldopnames, die deze warrige toestand flink versterken. Het is zo triest om op te merken dat de kracht juist in de zwakte zit. Hoe kwetsbaarder de overdracht, hoe meer Conor Oberst je weet te raken." (Written in Music; 4 uit 5 sterren)
"Fontaines D.C. onderzoekt op "Romance", het vierde en meest eclectische album van de Ierse rockband, de waarde van liefde in een wereld die steeds verder wegzakt in de destructie. Het openingsnummer "Romance" treft direct het onderwerp van het gelijknamige, vierde album van Fontaines D.C.. Het onderzoekt de liefde en de complexiteit van relaties. Maar verwacht geen zoetsappigheid van de Ierse rockband. Zanger Grian Chatten liet zich onder meer inspireren door de Japanse anime Akira, waarin de leider van een motorclub probeert te overleven en liefde een sprankje hoop biedt in de verwoestende wereld van Neo-Tokyo. Muzikaal gezien is "Romance" het meest eclectische en gelaagde album tot nu toe. Hoe verschillend de elf nummers ook zijn, ze dragen alle een vorm van hoop en angst in zich, zoals het betraande hartje op de cover. Een dualiteit die briljant is uitgevoerd met een verfijnd gevoel voor poëzie. Een diepe buiging voor de band." (Het Parool) Ook te zien op 16 en 17 november 2024 in AFAS Live in Amsterdam.
"Een Nederlandse Big Thief-achtige, hadden we die eigenlijk al? Zo nee, hier is Cloud Cafe. We zeggen er meteen bij dat je dit Amsterdamse kwartet tekortdoet door te suggereren dat ze klinken als één specifiek Amerikaans voorbeeld. Maar je móét wel aan de emotionele snik van Adrianne Lenker denken als je Tara Wilts’ stem hoort zinderen en breken in "Perfection Salad". David Coehoorn is zo’n gitarist die panelen laat schuiven en het decor tot leven wekt. Inderdaad, Big Thiefs Buck Meek kan dat ook. In de tweede helft van het album verdwijnen in liedjes als "Completely Here" en "The Ride Home" de Big Thief-verwijzingen naar de achtergrond en maakt Cloud Cafe een krachtig, spannend soort indierock, overgoten met fuzzgitaar en gestut met knap, onorthodox drumwerk van Dirck Kroes. Al zijn het uiteindelijk vooral de melodieën die Gift Horse tot een van de beste Nederlandse debuten van 2024 maken. Die zijn sterk, eigenlijk over de hele linie." (Volkskrant; 4 uit 5 sterren)
"Zeven nummers heeft Moore met zijn band opgenomen en de titel van het geheel heet "Flow Critical Lucidity". Er wordt begonnen met “New In Town” en de sfeer zit direct zoals het moet in de wereld van Moore. De gitaren worden ingeplugd en percussionist Jem Doulton krijgt letterlijk een seconde om zich klaar te maken. De song klinkt heerlijk onheilspellend en heeft ons echt eventjes verschrikt naar achter doen kijken omdat we dachten dat er iemand achter onze schrijfstoel stond. Een kleine hartverzakking en een binnenkomer van jewelste! “Sans Limites” krijgt een geweldig lange intro die een beetje doet denken aan de begingeneriek van Mogwai voor de fantastische serie Les Revenants. Om een volle sound te creëren kan Moore een beroep doen op de multi-instrumentalisten Jon Leidecker en James Sedwards." (Dansende Beren, 4 uit 5 sterren)
"Reisje met de teletijdmachine. Telkens als we het tiende album van de alternatieve rockformatie Buffalo Tom door onze speakers loodsen, wanen we ons in een Jommekestrip. Als we "Jump Rope" opleggen, lijkt het alsof Professor Barabas ons met zijn teletijdmachine naar het begin van de jaren negentig katapulteert. Muziekliefhebbers voor wie die periode zich in het begin van de nineties situeert, zullen het zich herinneren: Nirvana was razend populair. Dinosaur Jr. en Soundgarden ook. Naast dat gitaargeweld waren er ook stromingen die meer soul (Afghan Whigs) of pop (The Lemonheads), of folk en country (The Jayhawks, Cake) omarmden. Buffalo Tom schipperde een decennium lang succesvol tussen alledrie de paden. "Jump Rope" brengt ons dus moeiteloos terug naar die periode. Verrassen doen de heren ons een dik halfuur lang geenszins, maar laat dat nu net een pluspunt zijn." (Dansende Beren; 3 uit 5 sterren)
"Een leven in liedjes. Met enige regelmaat laat Jacco de Greeuw met zijn band Johan horen hoe het met hem gaat. Die regelmaat is een hele trage. Tussen de albums 4 en Pull Up zaten negen jaar en op "The Great Vacation" hebben we vijf jaar moeten wachten. Zoals de titel "The Great Vacation" al suggereert, gaat Johan ditmaal op avontuur. In openingsnummer "Cincinnati" maakt Johan een uitstapje naar de new wave uit de eighties. Slidegitaren, Farfisa-orgels, fuzzy riffs en allerhande percussiespeeltjes zorgen voor een telkens veranderend klankbeeld. Ook stoeit de band met sounds uit de Mellotron, de toverdoos uit vroeger tijden. "Biker S." en "Reset" hadden zo op het legendarische "3rd" van Big Star kunnen staan. Net als de eerdere platen van Johan verraadt "The Great Vacation" zijn schoonheid pas bij meerdere draaibeurten. De melodieën blijven hangen en bij iedere beluistering vallen meer details in de arrangementen op. Een muzikale toverbal." (OOR)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
