De aanbeveling op de achterzijde van het CD-doosje vat goed samen wat deze 2CD-set biedt: "The ultimate Hans Zimmer live album featuring his greatest hits newly arranged for band, orchestra, and choir, with Hans Zimmer on multiple instruments. In het online magazine Maxazine vonden we een verslag van zo'n live-optreden: "Van de film ‘Dune’ werd het publiek meegenomen naar ‘Mombasa’ uit de film ‘Inception'. Geen projecties van de film met een orkest ervoor, maar Hans Zimmer zelf op gitaar met een groot orkest en koor. Aan het einde van de avond wist het orkest het publiek volledig voor zich in te nemen met ‘The Lion King Medley’. Speciale gast Lebohang ‘Lebo M’ Morake zong de sterren van de hemel. Met zijn dochter Refilwe Morake samen wist hij de wereld van ‘The Lion King’ op te roepen in de Ziggo Dome. Het werd een adembenemend mooie uitvoering. Na 2 sets en 2 encores verliet 't publiek overdonderd en verwend de Ziggo Dome. De koude avond tegemoet, maar met de warmte van een fantastische avond in hun hart."
Goed uitgebalanceerd carriere-overzicht. Op 'String Of Hits' en 'Definitive Guitar Album' mist namelijk nogal wat. Natuurijk veel uit de sixties, vanaf 'Apache' uit 1960, maar ook tot 'Theme From Deer Hunter' uit 1978 en nog recenter werk.
Na vooral gericht te zijn geweest op rockbands en singer-songwriters portretteert de Collected-serie nu een filmcomponist. Ennio Morricone (Rome, 1928) behoort tot de invloedrijkste componisten van zijn generatie en is de meest productieve componist in de geschiedenis der filmmuziek. Tot zijn bekendste werken behoren zijn scores voor alle Sergio Leone-films, waaronder A Fistful Of Dollars (1964), For A Few Dollars More (1965), The Good, The Bad & The Ugly (1966), Once Upon A Time In The West (1968) en Once Upon A Time In America (1984). Deze 3CD-set biedt een chronologische blik op 's mans carrière, beginnende bij het thema van "The Fascist" uit 1961, via thema's uit de spaghetti-westerns tot o.a. muziek uit "Maddalena", "Novecento", "The Mssion", "Cinema Paradiso" en "The Untouchables". De set besluit met enkele recente samenwerkingen met de Portugese zangeres Dulce Pontes en de Nederlandse bandoneonspeler Carel Kraayenhof. Morricone geeft op 12 april 2014 een concert in de Amsterdamse Ziggo Dome.
De muziek van Yann Tiersen roept onmiddelijk weer de warme sfeer van de film op: veel feestelijke musette met zwierige accordeons en enige spannende pianostukken.
Ingetogen pianominiatuurtjes met een rustgevende werking en vaak met een melancholieke lading. Soms krijgt de piano gezelschap van een cello, wat de muziek een extra herfstig karakter geeft. Er zijn lijnen naar Erik Satie te leggen, maar ook naar verstilde soundtrackmuziek en soms New Age. Dit album stamt uit 2004 en sindsdien is populariteit van de pianist exponentieel gestegen. Vandaar dat we ons ook richten op albums van vóór zijn grotere bekendheid.
Eerste album, uit 1995, met muziek die de Fransman schreef voor korte film- danwel theaterwerken. Het zijn zwierige muziekminiatuurtjes met een ijzeren cadans, die zowel knipogen naar diverse klassieke stromingen als naar Franse volksmuziek. Hij bespeelt zelf een scala aan instrumenten: o.a. accordeon, speelgoedpiano, viool, carillion, melodica en clavecimbel.
Deel uitmakend van de Aangenaam Klassiek-actie 2010. Rustgevende pianominiaturen door de Italiaanse pianist, op het snijvlak van klassiek en New Age en met een ambient-achtige sfeer. De Satie van de 21ste eeuw?
Album uit 1999. Iers/Noors duo dat vooral instrumentale sfeermuziek maakt, veelal geïnspireerd door Keltische volksmuziek, maar soms ook door Scandinavische en oriëntaalse. Men gebruikt traditionele instrumenten naast piano, viool, synthesizers en een symfonie-orkest. In het openingsstuk is de beroemde Noorse gitarist Terje Rypdal te horen, met een etherisch en lyrisch klinkende, maar niet te 'aanwezige' melodie.
Een fantastische collectie 'lichte muziek'. Instrumentale sfeermelodieën van eind jaren '50 '60 tot diep in de jaren '80; van Les Paul tot Mezzoforte. Het leuke is dat u bij veel titels waarschijnlijk de schouders zult ophalen, maar zogauw u ze hoort weet u 't meteen weer. Vooral ook omdat veel van deze melodieën gebruikt zijn in documentaires en TV-programma's.
"Verwar dit 2007-album niet met de gelijknamige CD uit 1998. Dat was een tribute aan schilder Domenikos Theotokopoulos, van Kreta, die van de Spanjaarden de bijnaam El Greco (De Griek) kreeg. Deze soundtrack bevat muziek uit de film over diens leven. Vangelis herhaalt hier het orkestrale geluid van "1492, Conquest Of Paradise" en "Alexander" en vermengt dit met de Griekse sfeer van het album uit 1998. De CD kent 18 delen, waaronder 3 traditionals. De rest is puur solowerk. wel wordt hij deels bijgestaan door het Grieks Radio- en TV-koor. Dat speelt direct een grote rol in het eerste deel: zo'n typische Vangelis-compositie die qua melodie aan "Hymne" van "Opera Sauvage" herinnert. Aan het slot keert dit thema terug en speelt Vangelis piano. De orkestrale tracks zijn warm en intrigerend. Soms wordt deze wat dramatischer, of zijn samples te horen van Griekse instrumenten of een harp, maar (elektronische) strijkers blijven domineren. Met deze prachtige CD is Vangelis weer helemaal terug." (Paul Rijkens, iO-Pages)
"De Italiaanse componist Ludovico Einaudi ging halverwege de jaren tachtig op zoek naar een persoonlijke muzikale expressie, waarbij hij akoestische instrumenten combineert met elektronica. Einaudis muziek is moeilijk in een hokje te plaatsen, maar hij combineert minimalisme met wereldmuziek en eigentijdse pop. De muziek is haast meditatief en daarmee heerlijk rustgevend." (Aangenaam Klassiek) "Sometimes dubbed a 'minimalist' for his simple elegance and openness of expression, the bestselling Italian contemporary classical composer and pianist mixes eloquent solo piano pieces, film score-flavored compositions and other tracks, swirling his piano with such quirky effects as loops, cello improvisation and overdubs, and reverse piano loops. His masterful, multifaceted texturing skills make this thought-provoking, breathtaking in spots disc effective as a hypnotic, new age pop type listen perfect for meditation as well as an extension of his actual film score work." (Jonathan Widran, Allmusic)
"Morricone 60" is het eerste greatest-hitsalbum van Ennio Morricone dat gedirigeerd, opgenomen en samengesteld is door de componist zelf. Morricone voert een selectie van zijn beste filmmuziek uit, van The Good, The Bad and The Ugly tot zijn recente prijswinnende filmscore voor Tarantinos The Hateful Eight. Het album markeert de zestigte verjaardag van zijn carrière als componist en dirigent, en komt uit op zijn 88ste verjaardag. Speciaal voor deze uitgave zijn er nieuwe opnames toegevoegd met het Tsjechisch Nationaal Symfonieorkest, waarmee hij voor vele films samenwerkte. Deze 'special edition' bevat het complete album en een documentaire over de opnames van The Hateful Eight, gefilmd in de Londense Abbey Road Studios. (bron: Universal)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
