The 11 CD Mahler box brings together Abbados complete Berlin cycle for the first time. It is regarded as one of the crowning achievements of his final years. In performance, he became a conduit between the forces assembled on stage and the emotional narrative that resides in the music, completely transparent and without an interfering ego Stanley Dodds (BP violinist) In de Top 10 van verkrijgbare Mahler-opnamen, samengesteld door de redacteuren van Gramophone staan twee Abbado-directies: die van de Zesde en de Zevende.
Deel uitmakend van de Aangenaam Klassiek-campagne 2014: "Camerata Royal Concertgebouw Orchestra is al het goede dat het Koninklijk Concertgebouworkest te bieden heeft, maar dan in ensembleformaat. En dat ensemble komt telkens weer met bijzondere projecten. Zo gaat het gezelschap nu Mahlers laatst voltooide symfonie op een unieke manier te lijf, onder leiding van Gustavo Gimeno, die dit jaar bij het Koninklijk Concertgebouworkest als vervanger van Mariss Jansons een verpletterende indruk achterliet. De Duitse pianist en dirigent Klaus Simon bewerkte na de 'Eerste en de Vierde Symfonie' ook de indrukwekkende 'Negende' voor ensemble. In de eerste registratie ooit van deze ensembleversie onthult de Camerata de onweerstaanbare kamermuzikale pracht van Mahlers wereld."
"Andris Nelsons is geen onbekende voor de Wiener Philharmoniker. Aan de vooravond van het Beethovenjaar 2020 verzorgde hij met dit orkest een integrale Beethoven symfonieëncyclus op cd. Beethovens atypische dansmuziek moest dan ook wel klinken tijdens het traditionele nieuwjaarsconcert in de Musikverein. Al was het dan waarschijnlijk ook voor de allereerste en allerlaatste keer. De programmering van de wals Seid umschlungen Millionen! van Johann Strauß jr. lijkt ook een knipoog naar Beethoven te zijn, vanwege de (overigens volstrekt toevallige) overeenkomst met de koorfinale van Beethovens Negende symfonie. De traditionele toegiften - An der schönen blauen Donau & de Radetzky-Marsch ontbraken uiteraard niet. Al besloot het orkest om de Radetzky-Marsch van haar al te bruine tinten te ontdoen. Voorheen klonk de mars namelijk in een arrangement van de nazi-aanhanger Leopold Weninger. Dit jaar besloot het orkest het met een eigen arrangement te doen." (Muziekweb)
"Ik heb An der schönen blauen Donau gedirigeerd, nu kan ik sterven, grapte de Venezolaanse dirigent Gustavo Dudamel na het Nieuwjaarsconcert met de Wiener Philharmoniker. Dudamel stond als jongste dirigent ooit voor het orkest, en wie de beelden heeft gezien, heeft kunnen constateren dat zowel Dudamel als het orkest zichtbaar plezier hadden. Dat is ook af te horen aan deze live-CD. Op deze schijf zijn niet alleen de toegiften An der schönen blauen Donau en de Radetzkymars aanwezig, maar verder ook alles wat dit concert tot een bijzondere editie in de reeks maakt. Zoals de programmakeuze. Natuurlijk domineert de familie Strauss de speellijst, maar die werken zijn in perspectief gezet door niet eerder tijdens het Nieuwjaarsconcert uitgevoerde stukken van onder anderen Léhar, Nicolai en Waldteufel. Ook premières van de familie Strauss en subtiel sociaal-politiek commentaar als de combinatie van Mefistos Höllenrufe en So ängstlich sind wir nicht! verheffen het programma tot meer dan een louter feestelijk gebeuren. Maar de belangrijkste factor heet Dudamel. Want wie de Weners hun eigen Weense wals met onverholen Venezolaanse accenten kan laten spelen, is veel meer dan gewoon een heel goede dirigent." (Paul Janssen, Klassieke Zaken)
De opname van Mahler 4 op deze CD zit ook in de Abbado/Mahler-box die vlak na het verscheiden van de maestro in 2014 verscheen. De Sieben frühe Lieder van Berg ontbreekt daarop echter. "Mahler's Fourth from 2005 is extraordinarily spiritually led by the old Master at the peak of his interpretative abilities. His fluent technique is even more refined, but Abbado now seems more relaxed and thus more expressive than before, allowing and even encouraging portamento and vibrato. And his endless love of music -- and of life -- has infused the performance with a tangible sense of transcendence. The Berlin Philharmonic responds to its former music director with obvious affection and consummate artistry. Some listeners might find that Renée Fleming is too ironically maternal for the child's view of heaven that closes the symphony, but no listener will complain that Fleming is anything less than incandescently erotic in Berg's Sieben frühe Lieder." (James Leonard, Allmusic; 5 uit 5 sterren)
Net na het overlijden van Claudio Abbado in 2014 verscheen een box met daarin diens opname van Mahler 4 uit 2005, met sopraan Renée Fleming. In zijn lange carrière nam hij het werk al eerder op. De opname op deze CD stamt uit 1978. Allmusics James Leonard daarover: "Abbado's first Mahler's Fourth from 1978 is beautifully played by the Vienna Philharmonic, radiantly sung by Frederica von Stade, and joyously conducted by the young Maestro at the first peak of his powers."
The Philadelphia Orchestra and its Music Director, Yannick Nézet-Séguin release their latest album Florence Price: Symphonies Nos. 1 & 3 to celebrate the achievements of Florence Price in surmounting systemic barriers of African-Americans and women in classical music. Price came to prominence almost ninety years ago. The composers Symphony No. 1 was the first symphonic work by a Black woman to be played by a major American orchestra. Much of her music then fell into neglect for superficial reasons, as Nézet-Séguin comments. Therefore, The Philadelphia Orchestra brings her music back with their latest recording available to download and stream.
'Deze opname van Osmo Vänskä met het Lahti Symphony Orchestra verdient echter toch weleen top-aanbeveling. Ook Vänskä wordt in de gelegenheid gesteld om alle Sibelius symfonieën voor een tweede keer op te nemen (met het Minnesota Orchestra), maar het ziet ernaar uit (begin 2015) dat zijn eerste cyclus de sterkste aanbeveling verdient. Dat is dus deze cyclus (uit 1995-1997), die internationaal de allerbeste kritieken kreeg, en die die lof ook echt verdient. De uitvoeringen zijn heel fris en helder, en "authentiek". De opnamen klinken geweldig goed met een grootse dynamiek (zoals dat bij het label BIS gebruikelijk is). Dit is een Sibelius cyclus die elke Sibelius liefhebber in zijn bezit wil hebben. Een extra bijzonderheid in deze cyclus is dat Vänskä naast de gebruikelijke versie van de 5e symfonie ook de oorspronkelijke versie heeft opgenomen'. (jdpt).
Opname uit 1988, met de Nederlandse alt Jard van Nes als solist. Jan de Kruijff op zijn site Musicalifeiten hierover: "Wanneer men in dit werk Bernard Haitink op zijn rijpst en best wil horen, is daar gelukkig zijn (vermoedelijk) laatste Berlijnse opname, die natuurlijk onmiddellijk ten opzichte van de eerdere pogingen een mooiere geluidskwaliteit bezit. Zijn kijk op het werk getuigt van rijpheid, ervaring, kennis en ontplooit zich met grote klankrijkdom. Culminerend in een warm-gloeiende, geconcentreerde weergave van de lange finale. Jard van Nes zorgt voor mystieke sfeer in haar Urlicht-fragment."
"Roth is de meester van de klankschildering, van de gelaagde expressie, van vormbeheersing en wat er verder zoal komt kijken bij het uitvoeren van muziek. De voorliggende cd met drie live-opnamen uit 2018 en 2019 legt er overtuigend getuigenis vanaf. Wie is 'gezegend' met een surround-systeem op basis van 5.1 (de bas hoort er uitdrukkelijk bij!) zal van de ene verbazing in de andere vallen; zelfs in de wetenschap dat het Londense Barbican nu niet bepaald een ideale akoestische ruimtewerking en detaillering in het vooruitzicht stelt, maakt de surround-opname nog sterker dan de stereo-pendant qua detaillering en laagweergave (subwoofer erbij!) een ronduit verpletterende indruk. Vergeet de akoestiek en luister naar een toporkest onder een topdirigent die in dit kleurrijke Franse repertoire als geen ander de weg weet." (Opus Klassiek)
Box met complete symfonieën. Opnamen uit de periode 1962-1971.
De symfonieën van de Russische laatromantische componist, plus diens symfonische gedichten en het pianoconcert. "Cleanly done, compact, maybe a little lacking in the symphonies and Poem of Ecstasy in heady exaltation but certainly atmospheric enough. The bonus is one of the world's most endearing piano concertos - a love poem in elegance, romantic fervour and gallant endeavour. Often compared with the Chopin piano concertos the Scriabin concerto has much more going for it. It is a romantic delight - as if Schumann had been transplanted with updated sensibilities to 1890s Moscow. Roland Pöntinen phrases admirably - just listen to the way he paces and contours the big theme at 2;14 in the finale. Glitter in blizzards yes but underpinned with substance. The recording captures the tone of the piano spectacularly well from twinkling high notes to a chest-heavy bass. The booklet notes by Andrew Huth read enthrallingly both in description of the music and in historical narrative." (Rob Barnett, Musicweb Int.)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
