"Ze werden vanaf hun debuutalbum "Sigh Nore" uit 2009 in één keer omarmd door een groot publiek, en met het daaropvolgende "Babel" uit 2012 werden Mumford & Sons echt een stadionband en headliner op verschillende grote festivals. Ze waren voorloper in de folkrevival waarbij ze het akoestische genre wisten te combineren met een groots geluid voor stadions en festivalweiden. Na zeven jaar is er eindelijk een nieuw album: "RUSHMERE". In de aankondigingen lieten ze al doorschemeren dat ze meer terug zouden gaan naar het geluid van hun eerste album. Al had de eerste single en titeltrack meer het ruimtelijke geluid van hun tweede album, alsof het het kleine broertje van "I Will Wait" was. Bij het beluisteren van het hele album is het grotendeels inderdaad zo vertrouwd dat het klinkt alsof ze oud recept recyclen. Enkel bij "Truth" wordt het opeens wat meer venijniger en rockt het meer, maar dat is een zeldzame uitschieter op het album." (Maxazine; waardering 7 uit 10)
"Black Country, New Road maakt een indrukwekkende draai na vertrek leadzanger. Wat te doen als een iconische leadzanger de band verlaat? Voor veel bands een gebeurtenis die het creatieve of daadwerkelijke einde inluidt. Gelukkig niet voor de Engelse band Black Country, New Road, die zijn kans ziet om zichzelf opnieuw uit te vinden. Gezegend met drie dames die in het bezit zijn van hemelse stemmen en het talent om goede teksten te schrijven, duikt BCNR voor zijn derde album, "Forever Howlong", in de folkloristische wereld van Joanna Newsom en de jazzy pianopop van Fiona Apple. Ook het warme stemgeluid van Karen Carpenter is nooit ver weg. Fans zullen moeten wennen aan BCNR zonder de donkere punkstem van Isaac Wood, maar het nieuwe geluid is allesbehalve saai. "Forever Howlong" is een sprookjesachtig album dat een enkele keer schreeuwt om meer rigoureuze tempowisselingen of catchy hooks. Desalniettemin zet de band hier een indrukwekkende stap die nieuwsgierig maakt naar het volgende album." (Het Parool)
Heruitgave van het 3e en 4e album van Faithfull uit respectievelijk 1966 en 1967, elk aangevuld met 3 bonustracks.
De Ierse folkpopzangeres wordt nog steeds vooral geassocieerd met haar debuutsingle ""Only a Woman's Heart", meteen haar grootste hit. Ze bleef echter gestaag aan een oeuvre van verzorgde folkpopplaten bouwen, die steeds per album een ander stilistisch accent hebben en altijd bijzonder fraai zijn opgenomen. Dat geldt ook voor dit achtste album, uit 2010, dat ook weer is uitgebracht als hybride SACD. Niet voor niets koos het blad Hifi+ Magazine dit album tot 'Record of the year'. Ze werkt hier met begeleiders uit zowel de rock- als de folkwereld, met een verleden uiteenlopend van Idlewild tot Sharon Shannon. Eén van de songs schreef ze met ex-Beautiful South-lid Dave Rotheray, ook covert ze "Good Times" van Sam Cooke.
"Zazí bestaat uit drie lijsters, die een lieflijk driestemmig, uiteenlopend repertoire tot een zoete snack kunnen omvormen. Voor deze CD en bijbehorend theaterprogramma werpen de zangeressen en multi-instrumentalisten zich op het werk van Hans Dorrestijn. In een aantal gevallen is de muziek van Dorrestijn bewaard, maar Zazí heeft ook zelf niet onverdienstelijk gecomponeerd. Het is een wonderlijke combinatie: drie dames die een bijna onbevlekte ontvangenis uitstralen en de wrange, geestige liedjes van een treurwilg. Soms werkt het, zoals in de skaversie van "IJssalon Bernardo". Ook in "Eendjes Voeren", waarin een klein meisje weemoedig over haar vader spreekt die is verdrongen door een stiefvader, valt alles op zijn plek door de abrupte wisseling van up-tempo naar traag. Maar in "Dat Jij Er Niet Meer Bent" botst het suikergehalte van Zazí wel heel hinderlijk met de somberheid van Dorrestijn." (Patrick van den Hanenberg, Volkskrant; 3 uit 5 sterren)
""Keep Me On Your Mind/See You Free" ligt in het verlengde van voorganger "Rolling Golden Holy", waarop het drietal ook al liet horen dat het garant staat voor geweldige songs. De songs op het nieuwe album vind ik nog wat beter en ook het geluid op het derde album van Bonny Light Horseman bevalt me uitstekend. Producer Josh Kaufman heeft het derde album van de band voorzien van een warm en zeer smaakvol geluid, dat onmiddellijk zorgt voor een fijn gevoel. Het is een geluid dat het grootste deel van het album in dienst staat van de stemmen van Anaïs Mitchell en Eric D. Johnson, die al net zo aangenaam klinken als de muziek op "Keep Me On Your Mind/See You Free". Dat de drie muzikanten ook dit keer tekenen voor een serie uitstekende songs zal niemand verbazen. Het zijn stuk voor stuk tijdloos klinkende songs met vooral invloeden uit de folk en de country en hier en daar een vleugje jazz of soul." (De Krenten uit de pop)
"Het met een Grammy-nominatie voor beste folkplaat onderscheiden debuut Bonny Light Horseman uit 2020 kende een met Hiss Golden Messenger gecomponeerd lied en voor de rest bewerkte songs, afkomstig uit de rijkgevulde schatkamers met Ierse, Britse en Amerikaanse folk. Rolling Golden Holy staat vol met eigen materiaal, zij het dat twee tracks geïnspireerd zijn door traditionals. Behalve alt.folk is er Crosby, Stills & Nash-achtige Americana (het mede door Johnson gezongen Gone By Fall) en aan Fleetwood Mac verwante pop (Someone To Weep For Me). Wat gebleven is, is het hoge peil van de songs, die aantrekkelijk zijn gearrangeerd en gloriëren door voorbeeldige (samen)zang." (OOR)|
Laatste album op het Reprise-label. Voorzien van een sobere instrumentatie (vaak begeleidt ze zichzelf alleen, soms helpen vrienden als James Taylor of Stephen Stills) wordt "Blue" gekenmerkt als Mitchells eerste hoogtepunt. Dat is wel een classificatie die haar andere albums tekort doet. Met o.a. de veelgecoverde klassiekers "River" en "A Case Of You". Mitchell is dan nog echt een folkie, in de loop van de jaren '70 zou ze gaan werken met jazzmuzikanten.
Laatste studio-album van het folkpopduo. Met naast het beroemde titelnummer ook de hits "Cecilia", "The Boxer" en het op een Peruvaans volkslied gebaseerde "El Condor Pasa", vertolkt met Los Incas. Toepasselijk op dit afscheid is een versie van het van collega-duo Everly Brothers bekende "Bye Bye Love".
Twintig jaar na de release van hun wereldveroverende album "Talk On Corners" en twee jaar na het voorlaatste album "White Light" komen The Corrs terug met "Jupiter Calling", een album die zowel ambitieus, aards als uitgesproken is: een album waarmee ze zichzelf ongetwijfeld opnieuw op de kaart zetten als muzikanten en songwriters. The most freeing experience weve ever had in the studio zegt Caroline van The Corrs over het maken van "Jupiter Calling" in Londen. Het album werd zo veel mogelijk live opgenomen, en het resultaat is overweldigend. (bron: Warner Music)
Verbeterde remaster-CD-editie van het klassieke CSN-debuut uit 1969, vol ijzingwekkende staaltjes harmoniezang. Met meesterlijke composities als 'Guinnevere' en 'Wooden Ships' lieten de heren, afkomstig uit the Byrds, Buffalo Springfield en the Hollies, horen het predikaat 'supergroep' meer dan waard te zijn. 36 jaar later nog steeds actief en zelfs live te aanschouwen in Lichtenvoorde, 11 juni 2005.
"Twee Zweedse meisjes, Johanna en Karla Söderberg vormen samen First Aid Kit. De meisjes (17 en 19 of daaromtrent) overtuigen met ontroerend eenvoudige, fraai uitgevoerde en bij vlagen hartverscheurend gezongen liedjes. Popmuziek 'back to basics', wat ons betreft popmuziek op z'n best dus. En nee: niks geen sex & drugs & rock 'n' roll. Luister bijvoorbeeld naar het wonderschone folky "Hard Believer". Of naar het wat Amerikaanser (Appalachian?) klinkende "Sailor Song". Of naar "Waltz For Richard": een nummer dat zich wat moeilijker laat duiden, maar intussen wel het mooiste popwalsje is sinds die van Country Joe. De conclusie is een cliché: mag anno 2010 in geen enkele popcollectie ontbreken. Heus, het is niet anders." (Cees Bronsveld, Heaven)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
