"Nuit blanche is een nieuwe cd van het Tarkovsky Quartet. Dit kwartet bracht al eerder twee cd’s uit geïnspireerd op het werk van de Russische regisseur Andrei Tarkovsky. De muziek van pianist François Couturier, celliste Anja Lechner, sopraansaxofonist Jean-Marc Larché en accordionist Jean-Louis Matinier is zeer ECM label-waardig.Regisseur Tarkovsky stond bekend om zijn lange shots en vaak tergend langzame camerabewegingen. Voor hem was filmen veelal een transcendente meditatie. Voor het grote publiek waren zijn films vaak te langdradig, te somber en daardoor ontoegankelijk." (VPRO Vrije Geluiden)
"Sean Bergin, Tobias Delius en Daniele D'Agaro komen niet allemaal uit San Francisco – ze bedachten hun naam tijdens een avond in een gelijknamige bar in Amsterdam en speelden nadat de eigenaar hun blaasinstrumenten had gezien en een melodie wilde horen. Deze mannen hebben een muzikaal vocabulaire dat zich manifesteert in melodieën, hun eigen melodieën en die van anderen. De eigen nummers van de band zijn interessant, soms zelfs boeiend, maar de plaat is te lang, te vol met elementen die na een tijdje hetzelfde klinken. Het is echt een geval van te veel van het goede, maar uitschieters die echte flits, kracht en diepgaande luisterervaring laten horen zijn "Paul's Medicine", "Caprice" en "Cosy". Al met al is het Trio San Francisco een uitstekende jazzband." (AllMusic.com)
"Saxophonist James Brandon Lewis is steeped in gospel, schooled in jazz and released his debut album with Gerald Cleaver and William Parker in 2014. Drummer Chad Taylor is equally widely versed and came to notice with Marc Ribot's 2005 Spiritual Unity homage to free jazz icon Albert Ayler. Here they condense, reconstruct and explore a swathe of jazz history in a thrilling festival-finale performance from last year's (2019) Willisau Jazz Festival. The album opens with Lewis constructing an epic of growls, phonics and quarter-tone runs from the bare-bones theme of ‘Twenty Four’, a distant splice of John Coltrane's ‘Giant Steps’ and ‘26-2’ according to the sleeve. The Coltrane references continue with ‘Radiance’ expanding the melodic warmth of Coltrane's ‘Seraphic Light’ into visceral free jazz. A fine-tuned cover of Redman's ‘Willisee’ won Lewis and Taylor an encore, and confirmed that in direct comparison, they measure up." (JazzWise.com)
"However edgy and angular Mary Halvorson’s music gets, powerful melodies and inviting harmonies always drift below even the stormiest surface, giving the much-lauded New York composer and guitarist an appeal way beyond the avant garde. "About Ghosts" features an expanded version of her Amaryllis ensemble, which made one of 2024’s standout jazz albums, "Cloudward". The lineup retains Adam O’Farrill (trumpet), Jacob Garchik (trombone), Patricia Brennan (vibraphone), Nick Dunston (bass) and Tomas Fujiwara (drums), augmented by Blue Note Records’ fiery, gospelly alto-sax star Immanuel Wilkins and the rugged, Wayne Shorter-like tenorist Brian Settles. The excitement of Halvorson’s music is not cinematic or illustrative, but in the kaleidoscopic fascination of its internal symmetries and conflict. Melody parts play rhythm patterns, then the melodies bend while the rhythms push on. Her harmonies sometimes echo jazz big bands, at others contemporary classical." (Guardian; 4 uit 5 sterren)
"De uit Chicago afkomstige multi-instrumentalist Ben LaMar Gay is te zien als een ware allround-artiest. Als muzikant, dichter, producent en persoonlijkheid wordt hij omarmd door de jazzscene van Chicago. Met zijn debuut (en greatest hits) "Downtown Castles Can Never Block The Sun" (2018) maakte hij grote indruk. Op "Yowzers" maakt Gay meteen vanaf de eerste noot indruk, met de bijna spiritueel klinkende titeltrack. Wat volgt is een zeer gevarieerde, zeer diep doorvoelde collectie muziek, die de vele facetten van Ben LaMar Gay’s kunstenaarschap laten horen. Daarbij wordt hij bijgestaan door een fantastisch ensemble, waarbij zeker de vocale toevoegingen goud waar zijn." (Muziekweb)
"Jaap Blonk (Woerden, 1953) is een Nederlands componist, performer en dichter. Blonk was in de jaren 70 saxofonist en componeerde ook voor de saxofoon. In de jaren 80 richtte hij zich op een carrière als stemkunstenaar en klankdichter. Hij schreef poëzie en droeg vooral voor uit eigen werk"
"John Coltrane, Sonny Rollins and David S. Ware cast long shadows over this fifth release from the James Brandon Lewis Quartet. These tenor saxophone titans have influenced Lewis since his breakout major-label debut "Divine Travels" (2014). Yet while their legacy is acknowledged, it never overshadows the bold, present-tense expression of Lewis's own voice. He does not merely walk in their footsteps—he charts new terrain using the foundation they helped lay. "Mr. Crick" finds Lewis at his most Rollins-esque—not in imitation, but in approach. Its melodic construction and rhythmic elasticity echo the sound and spirit of a long-lost 1960s jazz classic, though its execution is unmistakably contemporary. With "Abstraction Is Deliverance", James Brandon Lewis honors his musical ancestry not through mimicry but through mastery. His quartet does not replicate the past—it radiates from it, illuminating new directions with conviction, intellect and soul." (All About Jazz)
"De Noor Arve Henriksen lijkt behalve een van de toonaangevende jazztrompettisten ook een van de meest rusteloze. Hij werkte samen met vele muzikanten en wisselt zijn stijl graag af, van fluisterzacht omfloerst met elektronica tot snoeihard met zijn improband Supersilent. Henriksen heeft deze mooie plaat gemaakt met drie andere Scandinavische muzikanten die elkaar allemaal wel eens in de studio ontmoet hebben, maar nooit met z'n vieren een album hebben opgenomen. Henriksen (trompet en elektronica), Trygve Seim (saxofoon), Anders Jormin (contrabas) en drummer Markku Ounaskari spelen zestien betrekkelijk korte stukken, die laveren tussen gecomponeerde jazz en improvisatie. In het openingsstuk "Nokitpyrt" klinken Henriksen en Seim samen als Don Cherry en Ornette Coleman, begin jaren zestig. Elders speelt het kwartet weer in een typische Noordse jazzstijl met veel ruimte en stiltes, die voortdurend spannende muziek oplevert." (Volkskrant; 4 uit 5 sterren)
"Alles ademt jazzgeschiedenis aan het album dat de New Yorkse gitarist Marc Ribot op 30 juni 2012 in de legendarische jazzclub Village Vanguard opnam. Van de zes stukken zijn er twee van John Coltrane en twee van Albert Ayler, de twee tenorgiganten die in de jaren zestig in dezelfde club legendarische live-platen vastlegden. Dat is geen toeval, want de bassist in Ribots trio is niemand minder dan Henry Grimes, die in 1967 zelf nog met Ayler in de Vanguard stond (onder toeziend oog van John Coltrane). Het is naast een fabelachtig spelende Ribot vooral Grimes die alle ruimte krijgt en neemt om te schitteren. Drummer Chad Taylor voelt de door Ribot gewenste tempowisselingen perfect aan. Fraai hoe in Aylers The Bells alles even wordt stilgelegd ten faveure van Grimes. En heerlijk hoe Ribot bijna getergd losgaat in Coltranes Sun Ship. Een ode aan het verleden zonder een nostalgie. Hier wordt op het scherpst van de snede gemusiceerd." (Gijsbert Kamer, Volkskrant; waardering: 4 uit 5 sterren)
"De afgelopen twintig jaar heeft Mary Halvorson zichzelf gedefinieerd als een rusteloze, avontuurlijke en bijna grenzeloze muzikante: ze is gitariste, componiste, improvisator en bandleider. Net als Anthony Braxton of Charles Mingus is haar muzikale honger naar variatie in geluiden, texturen, expansieve harmonie, drama en dynamiek binnen een gegeven ensemble onbedwingbaar; dit wordt openlijk weerspiegeld in haar vele opnames. Halvorsons composities op Cloudward zijn indrukwekkend. Ze houdt rekening met de sterke punten van individuele spelers als solisten en rekent tegelijkertijd op hen als ensemblespelers. Ze ent en rijgt gestreepte post-bop harmonie, randloze dissonantie en kinetisch drama tegelijkertijd, en vervaagt dan de randen expressionistisch in het maken van een gedetailleerd, veelzijdig, resonerend, diep bevredigend geheel uit schijnbaar ongelijksoortige individuele elementen."(AllMusic; 4 uit 5 sterren)
"The first release by John Zorn’s newest and most exciting ensemble, New Masada Quartet was one of Tzadik’s best selling and most popular recent releases. Here the quartet returns to perform eight more classic compositions from the Masada songbooks. One of the best bands Zorn has ever had, here they are tighter than ever, and the performances are filled with burning solos, telepathic group interaction, heartfelt lyricism, and hypnotic grooves. Spontaneously structured by Zorn’s eversurprising conducting techniques, a crackling live energy brings the Masada music to life like never before. Masada at its passionate best." (Jazz Messengers)
"Wie sein frühes Vorbild Miles Davis hat der polnische Trompeter eine spezielle Begabung dafür, großartige Bands zu besetzen und diese hier, in der Welthauptstadt des Jazz formiert, ist besonders vielversprechend: Das Bass-und-Schlagzeug-Gespann aus Thomas Morgan und Gerald Cleaver ist eines der einfühlsamsten in der heutigen improvisierten Musik, während der in Kuba geborene Pianist David Virelles, beeinflusst von rituellen Musiken, aber auch von Thelonious Monk und Andrew Hill, besonders feine Antennen für das dunkle Brüten und das kultivierte Grauen in Stankos freien Balladen zu besitzen scheint. In den Uptempo-Stücken betreten alle Vier Neuland, mit aufregenden Resultaten. Dieses Doppelalbum voll neuer Stanko-Kompositionen ist von den Gedichten der 2012 verstorbenen polnischen Literatur-Nobelpreisträgerin Wislawa Symborska inspiriert. Stanko: Sie zu treffen und mich mit ihrer Poesie zu beschäftigen, gab mir den Anstoß zu dieser Musik, die ich nun respektvoll ihrem Andenken widmen möchte." ECM)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
