"17 jaar verdwenen uit de winkelrekken en het zicht van de grote media en daar is hij weer; Manu Chao. Hij tot in de uithoeken van het Amerikaanse en zelfs Aziatische continent zeker nog steeds een van de meest beluisterde Franse artiesten ter wereld, met miljoenen volgers onder oud en jong. De songs op het album vloeien in al hun diversiteit toch naadloos in elkaar over. Net als zijn multiculturalisme spat ook muzikaal de harmonische veelkleurigheid er weer van af. Genres en talen, ze wisselen elkaar af, telkens in hun eigen sfeertje. Een hybride plaat dus vol folk-, wereldmuziek, latijnse klanken en warme repetitieve ritmes als flamenco, rumba, cumbia en reggae. Hij blijft daarmee de atypische sociaal bevlogen zanger die houdt van zijn vak, uitbundige vrolijkmaker, geluksbrenger en spektakelman die met al de aanstekelijke golven op dit "Viva Tu" weer het nodige heilig vuur zal doen ontbranden. Een verzuurde wereld heeft nood aan meer van dergelijke essentiële albums." (Written in music; 4 uit 5 sterren)
"Uit Amsterdam komt het multiculti-kwintet TenTemPiés. De formatie rond de Chileense balling Maurino Alarcón brengt een behoorlijk oorspronkelijke mix van latinrock, mestizo, rumba en reggae, die op dit album voortreffelijk uitpakt. Veelzijdig, gelaagd, met uitmuntende liedjes en veel drive, is eigenlijk alles op zijn plaats om ook internationaal flink te kunnen scoren." (Heaven; cijfer: 8+) "Dit is een album dat zich kenmerkt door het contrast tussen een eerlijk protestgeluid, gepresenteerd in spetterende rebelse songs vol vrolijkheid. Je moet dan ook van een heel andere planeet komen, wil je niet een brede grijns trekken bij het horen van de opzwepende liedjes van TenTemPiés. Sterker nog: probeer je hier maar eens staande op te houden!" (Serge Julien, Maxazine.nl; cijfer: 9/10)
Voer voor muzikale ontdekkingsreizigers en liefhebbers van o.a. Manu Chao, Amparanoia en Oi va Voi! De duizelingwekkend eclectische mix van deze groep uit San Francisco leidt je gegarandeerd naar warmere oorden. De van oorsprong Indiase singer/songwriter Rupa Marya brengt met haar groep een charmante melting pot van Franse chanson, zigeunermuziek, tango, alternatieve Latin en Indiase muziek. Build is hun derde album waaraan o.a. Todd Sickafoose (Anie Difranco, Andrew Bird) heeft meegewerkt. (bron: De Melkweg)
"De Chileens/Amsterdamse band wist elk festival tot een kolkende feestmassa om te toveren, en gebruikte de koude seizoenen om hun nieuwe album op te nemen. "A Mi Propio Paso" is opnieuw een feest, maar is voor de oplettende luisteraar wel degelijk voorzien van politiek geëngageerde teksten. Voorman Maurino Alarcon weet daardoor een diepgang te bereiken die vaak node mist bij genre genoten en het feest daardoor een extra intensiteit meekrijgt." (Jurgen Vreugdenhil, Platomania) "De karakteristieke muziek, een eigenzinnige mix van rock, ska, reggae en rumba, is geïnspireerd door politieke vraagstukken en sociale ongelijkheid. Hiermee krijgt hun opzwepende sound een diepere laag." (Maxazine.nl)
"Orchestre National de Barbes, however, is a pop-fusion group. They sound like a cross between rai and West African Afro pop. Almost all of the instruments are Western. The vocals sound like Arabic with a little French thrown in. The sound is usually very rhythmic and upbeat, like a big R&B group. "Savon" is incredibly infectious. In dramatic contrast, "Ma Ychalli" is much more Arabic, despite the keyboards. After a long prelude by what sounds like a mandolin imitating an oud, the singer "improvises" a complex, moody verse. The percussion is used to comment on the proceedings rather than drive them, and the instruments do not dominate the vocals. This is a very good fusion of local music and Western pop, but the three or four songs based more directly on Arabic or Berber music are the exception, not the rule. For a live recording, the sound and the performance are exceedingly good. The mood is glowing and good times are ahead. Fans of West African or North African pop need not hesitate. (Allmusic).
"Salsa clandestina is een verzamelnaam voor alle salsa waarbij buiten de lijntjes gekleurd wordt. Je kunt het genre goed vergelijken met de Europese neo-folk. De basis bij salsa clandestina is namelijk wel degelijk salsa (en salsa is op zich al een saus met tientallen basisingrediënten), maar de uitwerking ervan is zo apart (en dat kan zijn qua instrumentarium, qua arrangementen, soms is er een vermenging met andere genres) dat de liefhebbers van gewone salsa deze muziek te moeilijk vinden. Met deze zeer brede definitie kun je dus gerust stellen dat bijv. latin funk behoort tot de salsa clandestina. De Spam Allstars uit Spanje zijn hier te horen met een zeer Fela Kutiaans nummer. "Desde Cuba Hasta Afghanistan" van Bakú is donkere salsa met o.a. een viool, doedelzak en accordeon. En neen, deze muziek lijkt niet op die van Salsa Celtica (de grote afwezige hier). Het vanuit Nederland opererende Toro Ensamble maakt muziek die te vergelijken is met de eerste plaat van Gabriel Rios." (Folkroddels.be)
"WATCHA CLAN is an "amour fou" that takes you on a a trip from the London dance floors to the Mediterranean fiesta, from the Balkan mountains to the Maghreb seaside, from roots to rebellion. North and South, Arabic and Hebrew are re-united on this album, the sound of DIASPORA HI-FI. Altruistic dealers in cultures and humanities, Watcha Clan load up their caravan with rhythms and melodies of their ancestral memories assimilated with the sounds they hear from the people they meet on their nomadic journey around the Mediterranean. From the Eastern European melodies that singer Sista Ks mother sang to her when she was little to the Algerian chaabi blues to the fresh grooves blown in on the desert winds from Oran and Morocco, the Diaspora Hi-Fi is blasting out a message of unity and freedom, respect and pride. Turn it up!" (Piranha)
"In haar vaderland Chili kwam dit soloalbum van zangeres/pianiste/accordeoniste Pascuala Ilabara en Fauna al in 2013 uit. In de Spaanstalige muziekwereld maakte "Busco Paraiso" al furore. Terecht, want wat Ilabaca en Fauna op dit album laten horen grenst vaak aan het ongelooflijke. Ze combineren Chileense folkpop, wereldjazz, mestizo en singer-songwriter tot een even kruidig als meeslepend geheel, waarbij ze ervoor waken er louter feestmuziek van te maken, zoals in de mestizo wel vaak gebeurt. Maar Ilabaca en haar vier begeleiders voorzien de muziek naast alle feestelijke elementen van een muzikaal soort ernst, waardoor ze zelfs in de meer uptempo stukken altijd diepgang houden. Dat is in de eerste plaats de verdienste van Ilabaca's vaardige hand van schrijven, maar valt ook toe te scrhijven aan de geweldige muzikale invulling van de liedjes, waarbij Ilabaca en Fauna veelal als een jazzband opereren en ervoor waken hoen toevlucht te nemen tot beproefde foefjes." (Pieter Wijnstekers, Heaven; cijfer: 9-)
Was 16 maart 2013 bij Opium TV. "Om El Juntacádaveres te omschrijven als het stoere, uitdagende en ondeugende neefje van Gotan Project is iets te kort door de bocht maar net als Gotan Project verkent de groep op creatieve wijze de grenzen van de neotango, de hedendaagse variant van Argentijnse tango. El Juntacádavares maakt er een spannende mix van tango, hip-hop en rock van. De oprichter, de Argentijns Enrique Kike Noviello, groeide op in Buenos Aires met bebop-jazz. Sinds zijn vetrek naar Antwerpen in 2002 ontwikkelde hij zich als veelzijdig muzikant. Enrique wil met El Juntacádavares de tango uit Buenos Aires laten samensmelten met verschillende muziekstijlen van 'oude en nieuwe Belgen. De manier waarop de band de sfeer muzikaal neerzet doet, zeker daar waar de hip-hop-skills van Kris 'Scale' Strybos worden ingezet, soms denken aan The Fun Lovin Criminals, zij het dat El Juntacádavares door de immer aanwezige tango-elementen zijn unieke karakter behoudt." (Robert Schuurman, WrittenInMusic)
"Gypsy For One Day" van La Caravane Passe is een aanstekelijk feestje van ska, gypsy, balkan en rock onder het motto: 'We all need to be a Gypsy For One Day'. Met medewerking van Stochelo Rosenberg en de jonge Hongaarse zigeunerzangeres Erika Serra. Gypsy For One Day is a bold, surrealistic and dreamlike travel. We can meet some Roms from Babylon or some other bourgeois bohemian at the Manouche Touch. On the road again there a few Russian gangsta wearing a shapka, a singing homeless in the subway, the man of the autumn, a comic cabaret dancer But also the awkward charm of Saint Tropez fashionable gatherings, the sensuality of an apocalyptic Fukushima slow number, the Kamandus flagrances, the latexs smell of the slaves women " (bron: V2)
Sprankelende CD van moderne flamenco-groep die deze vinnige spaanse muziekvorm een moderne draai geeft. Het toch al energieke gitaarwerk en gedreven zangwerk is verrijkt met subtiele elementen uit pop, fusion en rap zonder dat dat overheerst.
Spaanse band. Zeer aanstekelijke, tot dansen (en drinken) aanzettende mix van folk, rock, ska, reggea en polka in de lijn van de 'Patchanka'-sound van Mano Negra, compleet met trekharmonica, trompet en een snufje Arabische invloed.
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
