"Johannette Zomer past deze sopraanaria's en recitatieven als een handschoen, terwijl de smeltende toon van de hoboïst Bart Schneemann daarvoor het best denkbare kader vormt. Wat in niet mindere mate geldt voor het door Johannette Zomer opgerichte Tulipa Consort dat zich heeft gespecialiseerd in de historiserende uitvoeringspraktijk van de zeventiende- en achttiende-eeuwse (barok)muziek. Daaronder ook lang en breed gevestigde namen: Lucia Swarts, Maggie Urquhart en Siebe Henstra. Dan nog even dit. Het programma op deze CD maakt dus deel uit van de tournee waarmee het gezelschap vanaf 17 september 2017 door het land reist en waarvoor een nieuwe generatie componisten is gevraagd om hun kijk op de muziek van Bach te geven. Dat heeft drie composities opgeleverd van respectievelijk Mayke Nas, Mathilde Wantenaar en Reza Namaver. Deze drie stukken zullen als download beschikbaar komen op de site van label Channel Classics." (Aart van der Wal, Opus Klassiek)
"I can hardly think of anyone else than Alexei Ogrintchouk, shouldered by Andris Nelsons at the rostrum and his own colleagues from the RCO, to be more competent for an exemplary rendition of Strauss Oboe Concerto. Indeed, the soloist must be a musical acrobat who doesnt need to breathe, at least so it seems. Listening to Ogrintchouk is enough to realize what a exceptional technician he is. But as if that isnt enough, he also convinces as far as the musical aspect is concerned. Always producing a lighthearted tone of sunshine and spielerei, naturally befitting Strauss Indian Summer, as this concerto is often described, and rightly so. There are two additional, substantial pieces, the Serenade and the Sonatina. On record they make for a useful combination. Its good to have them both here on record in a performance that leaves nothing to be wished for. This is an opportunity not to be missed. In conclusion: All in all a very welcome addition to the Hi-Res catalogue." (Adrian Quanjer, HRAudio.net)
Luister-10, juni 2012.('...zo mooi, zo welluidend...'). "Van dirigenten als Mengelberg, Van Beinum en Haitink bestond er al een. En nu, kort na zijn 70ste verjaardag, krijgt ook hoboïst Han de Vries een kloek eerbetoon. "The Radio Recordings" is een box met negen CD's en twee DVD's, vol opnamen uit de jaren 1968-2002. Aanjager van dit project was Peter Bree, de voormalige radiopresentator die ooit hobo studeerde bij De Vries. Bree schuimde de archieven af en verdoekte zo nodig cassettebandjes uit zijn eigen collectie. Nadat tientallen liefhebbers een financiële bijdrage hadden geleverd, konden drie decennia Hollands hobospel worden gebundeld. Nu ligt er een historisch document dat zowel plaats biedt aan de romantiek van Röntgen als de moderniteit van Maderna. Bach blaast natuurlijk z'n partijtje mee, naast hedendaagse vaandeldragers als Penderecki, Feldman, Stockhausen en Carter. En doorlopend hoor je die ranke, zangerige hobotoon van Han de Vries." (Guido v Oorschot, Volkskrant; waardering: 4 uit 5 sterren)
"Te vaak, vindt hoboïste Pauline Oostenrijk, wordt er van Vivaldi gezegd dat al zijn muziek hetzelfde klinkt. Op deze CD die ze maakte met het Orkest van het Oosten, hoopt ze het tegendeel te bewijzen. Ik speel zeven concerten, en ze zijn alle zeven compleet anders. Pauline Oostenrijk, solo-hoboïste van het Residentieorkest en winnares van de Nederlandse Muziekprijs in 1999, droeg haar Vivaldi-CD op aan Pelegrina, de eerste bekende hoboïste uit de muziekgeschiedenis. De Venetiaanse was een bekende van Vivaldi. De samenwerking met het Orkest van het Oosten kwam tot stand via chef-dirigent Jan Willem de Vriend. Een speciaal barok-smaldeel uit het Enschedese orkest voert samen met Oostenrijk de zeven Vivaldi-concerten uit op moderne instrumenten. De muzikale benadering is echter hoorbaar gebaseerd op de historische uitvoeringspraktijk. Het resultaat is een sprankelende opname, voorzien van een tekstboekje waarvoor Oostenrijk zelf het hoofdverhaal schreef." (Herman Haverkate, Tubantia / TwenteUitDeKunst)
Revolutie! In 1848 galmde de Marseillaise door de Parijse straten. (...) Dit spook, dat al spoedig door heel Europa waarde, bereikte pas een jaar later Dresden. (...) Robert Schumann (...) had het geweld met afschuw gade geslagen, want volgens hem gingen anarchie en kunst niet samen. Vanwege diens apolitieke houding raakten Clara en Robert Schumann meer en meer geïsoleerd in het sociale leven. Ondanks deze harde tegenslagen bloeide Schumanns creativiteit, met een aantal prachtige kamermuziekwerken (...) als gevolg. Alexei Ogrintchouk (de eerste hoboïst van het Rotterdams Philharmonisch) heeft dan ook niet geschroomd een aantal van deze werken op zijn instrument te spelen, hoewel feitelijk alleen de Romanzen op. 94 voor hobo werken geschreven. De overige werken zijn het Adagio en Allegro op.70 (oorspronkelijk voor hoorn), de nrs.2-3 uit de Stücke im Volkston op.102 en de Fantasiestücke op.73. Van Clara Schumann speelt hij de Drei Romanzen op.22. (HJ, Muziekweb)
Hobo-concerten uit de opus-sets 7 en 9, de eerste opnamen op periode-instrumenten. "Albinoni treats the oboe like a voice (another wind instrument), writing in mainly conjunct lines, whereas Vivaldi (whose oboe works were written at about the same time) has the agile violin more in mind. There isn't one 'filler' in either set, which means that there isn't one in the programme either, and the slow movements have tunes that stay in the mind. Anthony Robson seems set to become the 'new David Reichenberg', velvet-toned but with the hint of an edge (matching that of the strings), phrasing flawlessly and alert to lyricism and poetry where they appear over the parapet. Collegium Musicum 90 are one of the very best baroque bands to emerge in recent years and here they are in their element. The recorded balance is just right, keeping soloist and strings in equal perspective. In every good sense these are listener-friendly works, and this recording bids strongly for a place on every shelf." (Gramophone, 1995)
Deel uitmakend van de Aangenaam Klassiek-actie 2016: "Met een klank die lijkt op de menselijke stem is de barokhobo perfect uitgerust om het verhaal van de muziek te vertellen, zo verklaarde Frank de Bruine, eerste hoboïst van onder andere het Orkest van de Achttiende Eeuw ooit zijn liefde voor het instrument. En die liefde demonstreert hij volop op deze CD, die het verhaal van Mozart en de hobo vertelt. Mozart schreef niet veel voor het instrument, maar wat hij schreef behoort, zoals het Hoboconcert, tot het mooiste wat er voor de hobo te vinden is."
Opnamen uit 1990 met Combattimento Consort Amsterdam o.l.v. Jan Willen de Vriend.
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
