"Since his debut in 1963, Perlman has occupied a place as one of the greatest violinists of his day, a player with a remarkable technique and a sweet, elegant tone. He has recorded all the major concertos in the repertoire, as well as much chamber music (often in the company of Daniel Barenboim). His EMI disc of the Beethoven Violin Concerto took a Gramophone Award in 1981. The breadth of his repertoire is awesome he has sought out unplayed works, such as Bruchs Violin Concerto No 2, as well as delivering superb renditions of Brahms, Beethoven, solo Bach or a dazzling array of infectious salon pieces. Perlman is a master violinist whose place in history is assured." (Gramophone) Het concert dat het duo Perlman en Barenboim in 1981 een Gramophone Award opleverde, hoort en ziet u hier in een live-uitvoering van 11 jaar later, gecombineerd met het Brahms-vioolconcert, waarvan we door Gramophone dus weten dat violist en dirigent daar potentieel een 'superb rendition' van kunnen neerzetten.
Het leek er even op dat door de financiële problemen bij het Orkest van het Oosten de Beethoven-pianoconcertencyclus niet in z'n geheel op SACD zou verschijnen. Gelukkig is het met bijdragen van de Vriendenvereniging, businessclubs van het OvhO en de gemeente Enschede toch gelukt. En dat is een zegen, want de eerste twee delen kregen louter positieve kritieken, niet alleen in Nederland, maar ook in het buitenland. Jubelrecensies verschenen er in de Gramophone en op Allmusic.com. De werkwijze van De Vriend kennende had hij bij een ruimer budget er wel voor gezorgd dat de SACD opgevuld zou zijn geworden met het soort haast vergeten kruimelwerk waar hij altijd graag een licht op schijnt. Nu ligt er een schijf van nog geen 35 minuten lengte. Maar wel een met sprankelend spel van Hannes Minnaar en een orkest dat ondanks de tegenslagen zich onder De Vriend van zijn beste kant laat horen.
"Bijna vier jaar wijdde Leif Ove Andsnes aan diepgravende analyses en interpretaties van Beethovens piano-oeuvre. Dat leidde niet alleen tot deze CD-box met de pianoconcerten, maar ook tot een diepgravende documentaire (Concerto - A Beethoven Journey van Philip Grabsky, ook in onze collectie te vinden - HB). "Het was vooral een innerlijke reis. Ik wilde steeds dichterbij Beethoven komen, om alle aspecten van zijn werk te doorgronden. Voor zover je ze kúnt doorgronden, en anders kun je ze in elk geval ervaren. Ik ben erachter gekomen hoe gevarieerd zijn werk eigenlijk is, door verschillende perioden in zijn leven heen. Elk werk is anders dan alle andere. En voor mij is het sleutelwoord in zijn oeuvre toch "vrijheid"; dat besef is meer en meer gegroeid. Beethoven is heel menselijk en tegelijk diep spiritueel. Maar Beethoven spreekt als het ware ook vaak een grote menigte toe. En ook dan kan hij zo troostend zijn, zo vol warmte." (opgetekend uit de mond van Andsnes door Margaretha Coornstra, Luister)
"Aaron Rosand is a captivating artist, with a beguiling tone. He possesses technique in abundance, but in the heat of battle he will invariably maintain his composure, preferring elegance to overextending one's technique. Vox has done a fine CD mastering job. The extensive liner notes are quite good." (Robert Sullivan, Classical.net) "Joachim, the dedicatee of the Brahms concerto, wrote the big-boned Hungarian concerto (second of three). It is a work alive with romantic character. Rosand plays it stunningly, taken up as much in the flowing quicksilver as the étincellante fireworks. He nicely catches the strutting stiff-necked gypsiness of the central movement complete with the echoes of Brahms Violin Concerto and the Hungarian Dances. This is far from being a vapid exercise. The Hubay concerto is more substantial with some truly delectable writing as at 2.40 in I and a Berliozian scamper (Symphonie Fantastique) in the scherzo, a haunted adagio and a slashing and ripping finale." (Rob Barnett, Musicweb Int.)
"De Boheemse pianist en componist Leopold Kozeluch (1747-1818) was een gevierde grootheid met zijn pianoconcerten die hij schreef voor eigen gebruik, maar volgens de legende hadden zijn naaste concurrent Mozart en hij een hekel aan elkaar. In een brief noemde Beethoven hem 'miserabilis', ook geen gezellige kwalificatie. Net als bijv. Dussek en F.X. Mozart produceerde Kozeluch een hele rij mooie pianoconcerten. Deze charmante werken mogen beslist gehoord worden. Hoor het fraaie Adagio uit Nr. 1, de fantasierijke variaties in het Andante van Nr. 5, de vrolijke vaart van de slotrondo's van allebei en het kordate openingsdeel van Nr. 6. Kozeluch beheerste zijn vak tot in de finesses. Onbekende muziek staat of valt bij uitvoeringen en opnamen waarin aan die finesses recht wordt gedaan. Aan Howard SHelley, een van de Hyperion-huispianisten, kan dat wel worden toevertrouwd en de goed uitgebalanceerde opnameklank is perfect. Mooi!" (Gerard Scheltens, Luister; cijfer: 9)
"Simone Lamsma peilt de Russische ziel in twee vioolconcerten waarvan het ene bijna 70 en het andere nog maar 10 jaar oud is. Overtuigend is haar vertolking van Sjostakovitsj' Eerste vioolconcert, geschreven toen hij weer onder vuur werd genomen door het regime. Het hoort tot zijn betere werk en Lamsma doet het alle eer aan. Beklemmend is de verkleuring naar een vale, kleine toon in het hart van het eerste deel. Het Scherzo is demonisch, de daaropvolgende Passacaglia vooral krachtig. Het Radio Filharmonisch Orkest en dirigent James Gaffigan leveren een nauwsluitende begeleiding. In 't live opgenomen vioolconcert In tempus praesens uit 2007 van Goebajdoelina wordt dit orkest aangevoerd door Reinbert de Leeuw. Het is een associatief, uitgesponnen stuk, waarin de viool nu eens op drift is in een vijandige omgeving, dan weer gedragen wordt door de orkestklank. Wonderschone en wringende timbres vermengen zich en rondkolkende klankwolken leiden naar een extatisch slot." (Frits van der Waa, Volkskrant; 5 uit 5 sterren!)
"In Finland hebben ze wat met de fagot. Bram van Sambeek, onze nationale fagotheld, levert een spannende vertolking van Kalevi Aho's fagotconcert, een stuk met spannende harmonische ontwikkelingen, een schitterende passacaglia en een wervelend slotdeel, waarin het Finse Lahti Symphony Orchestra een stevig aandeel heeft. Het orkest mag eveneens stevig uitpakken in het speciaal voor Van Sambeek geschreven concert van Sebastian Fagerlund (composer in residence bij het KCO). Een bezwerend werk waarin de solist volgens Fagerlund optreedt als 'bemiddelaar tussen de werkelijke en de geestenwereld'. Het volksmuziekachtige slot staat ondanks veel modernistische accenten duidelijk in een traditie en heeft wel weg van de finale van het vioolconcert van Sibelius. De twee solostukken van Aho en Fagerlund zijn een mooie aanvulling. Hier komen de details en tintwisselingen van Van Sambeeks spel tot hun recht en is nog beter te horen wat een fantastische instrumentalist hij is." (Frits vd Waa, Volkskrant; 4 uit 5 sterren)
"Al jaren werkt het label Hyperion aan de serie 'The Romantic Piano Concerto'. We zijn inmiddels bij volume 70. Er begon misschien toch iets te knagen bij de platenbazen, want in al die 69 eerdere delen stonden er geen pianoconcerten centraal van vrouwelijke componisten. Op deze CD wordt dat goedgemaakt, met stukken van Dorothy Howell (Brits), Amy Beach (Amerikaans) en Cécile Chaminade (Frans). Afgezien van het feit dat zij alle drie componist en vrouw waren, hadden ze overigens weinig gemeen: hun werken liggen stilistisch ver uit elkaar. In Howells onstuimige Pianoconcert in d-klein (1923) delft de piano vaak het onderspit, terwijl het Concert (1899) van Beach juist uitgesproken pianistisch is. Wat een rijk, energiek stuk is dat. Solist Danny Driver speelt even verfijnd als bezield en heeft in het BBC Scottish Symphony Orchestra een prima tegenspeler." (Merlijn Kerkhof, Volkskrant; 4 uit 5 sterren)
Stervioliste Hahn onder directie van Vasily Petrenko, chef dirigent van The Royal Liverpool Philharmonic Orchestra en bovendien voormalig vaste gastdirigent van het Orkest Van Het Oosten. Deze opname van het speciaal voor Hahn geschreven vioolconcert van Higdon en één van de allerpopulairste vioolconcerten in het klassieke repertoire, die van Tsjaikovski dus, werd met dubbele 10 gewaardeerd op Classics Today (volg voor complete tekst de link). Petrenko dirigeerde het Orkest van het Oosten en Valeriy Sokolov in een uitvoering van datzelfde Tsjaikovski-concert in de tweede week van november 2010. Higdon won met haar vioolconcert overigens de Pulitzer Prize! "This release is a must acquisition for anyone interested in new music, and for all lovers of great violin playing." (Classical Today)
Opnamen uit 1967, 1968 en 1977, medio jaren negentig samengevoegd op deze CD.
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
