Box met 4 cd's (geremastered) van de Amsterdamse groep, verschenen naar aanleiding van het feit dat de band (in grondig vernieuwde bezetting, met leden van de Volendamse band Next One) in 2002 weer driftig aan het toeren is. Met een uitgebreid boekwerk van 36 pagina's
"Voor zijn tweede album, "Dancing Boontjes", kiest Thijs Boontjes opnieuw voor nummers die schuren tegen bekende hits uit de popmuziek en zich kenmerken door ongecompliceerde teksten. Tekstueel schuurt Boontjes aan tegen de smartlap, vanwege zijn directe taalgebruik en de consequente toepassing van het aabb-rijmschema. Maar het sentimentele van grootheden als Willy Alberti en Hazes ontbreekt. Zijn vertolking van het levenslied ligt dichter bij nederbeatbands als The Kik en The Jerry Hormone Ego Trip. Al zijn die laatste twee wel een stuk geestiger. Toch zal een avond in een feestcafé met Boontjes op het podium niet gauw inkakken. Ieder refrein is vrijwel direct mee te zingen en de muzikale begeleiding is allerminst zware kost. Oftewel, verstand op nul, sla een arm om degene naast je, pilsje in de hand en zing mee: “Campari soda, zo bitter en zoet!”" (Het Parool) 13 december 2024, Metropool Enschede
""Iemand Van Vroeger" is wederom een uitstekend album dat niet onder doet voor haar twee voorgangers. Sterker nog, Suzan en Freek laten op "Iemand Van Vroeger" horen dat ze steeds dichterbij zichzelf durven te komen. Daarmee krijgen hun teksten meer zeggingskracht en hechten ze makkelijk op gevoelsniveau. Wilde voorheen de kritiek Suzan en Freek wel eens ten deel vallen dat ze vooral goed waren in het produceren van oorwurmen, bewijzen ze met "Iemand Van Vroeger" veel meer in hun mars te hebben. Ze laten horen het vermogen te bezitten de verzameling van lessen, inzichten en wijsheid die ze in de afgelopen jaren samen hebben vergaard, te kunnen vertalen naar universeel invoelbare liedjes. In die zin zijn de hooibalen op de hoes wel goed gevonden: hooibalen als symbool voor de oogst aan ervaringen die we opdoen in het leven." (Nieuwe Plaat; waardering: 8)
"Je zou bijna vergeten dat S10 (Stien den Hollander) pas 22 is, zo veel heeft ze al gemaakt en bereikt. 2 ep’s en 2 albums van groeiende zeggingskracht bracht de zangeres uit voordat ze werd uitverkoren om ons land te vertegenwoordigen op het Eurovisie Songfestival 2022. Het liedje dat haar zover bracht, "De Diepte" is een van de betere op dit album. Die ‘je’ is haar moeder, die in het sterke openingsnummer "Zondagskind" direct wordt aangesproken. ‘Kijk mama/ Ik ben vrij mama/ Ik heb lief en ik doe mijn best/ Dus misschien ben ik toch en goed mens, mama’, zingt ze. Onderkoeld en toch emotioneel, zoals we haar kennen. Met donderende drums en een rollende bas komt S10 binnendenderen, waarna het liedje openbreekt en een viool de stemming bepaalt. De spanning die ze meteen oproept, houdt ze helaas niet het hele album vast. Sim Fanes rol als producer wordt nu overschaduwd door Léon Paul Palmen (Palm Trees), die de ruwe randjes net te veel bedekt met sauzende arrangementen." (Volkskrant)
"De muzikaliteit stroomde tot in haar vingertoppen toen ze vorig jaar in het Koninklijk Concertgebouw stond. Omringd door het Metropole Orkest bracht ze de hits die haar groot maakten, met een klasse waar menig leeftijdsgenoot een puntje aan kan zuigen. Maan is een ster, bewees ze. En ineens was ze weg. Ze herontdekte zichzelf en nam bij haar terugkeer afstand van haar vorige muziek, die vaak licht en toegankelijk was. Dat werk voelde als een jurk die niet meer past, zei ze. De eerste vier singles van Maan 2.0 waren geen succes. Maans stem is daarnaast wat clean voor de sound, los van enkele seconden in "Rode Engel" die bewijzen hoe interessant ze klinkt als ze S10-achtig glijdt. Haar stem maakt het geheel wel eigen. Want de sound is nieuw voor Maan, maar niet voor de muziekwereld. Daarmee is de plaat waarschijnlijk niet sterk genoeg om weer het succes van weleer te beleven. Maar ze stelde onlangs ook dat dat niet meer hoeft als ze zelf blij is met wat ze maakt." (Algemeen Dagblad; 3 uit 5 sterren)
"Is Het Goede Doel in het begin nog een typische jaren 80-band waar het ‘Ik’ voorop staat, gaandeweg verschuiven de teksten naar de buitenwereld. Vergelijk in die zin Gijzelaar maar eens met Brood En Spelen. Het is sowieso opvallend dat ook na al die jaren veel van die teksten nog rechtovereind staan. Zoals bij veel compilaties in deze reeks staan de grootste hits in het eerste deel van de compilatie: Eenvoud, Vriendschap, Hou Van Mij en bijvoorbeeld Ik Dans Dus Ik Besta. Op de tweede schijf zal na Nooduitgang de algemene bekendheid afnemen, maar als je je zou beperken tot die hits zou je latere pareltjes als Vandaag maar ook het meer dan een decennium latere Alle Mensen Wonen Op De Aarde en het in het programma Ali B Op Volle Toeren geschreven Alle Moeders Op De Wereld Heten Mama missen. Op deze compilatie staan alle singles, instrumentale B-kanten zijn weggelaten, van de band. Als bonus krijgen we de Engelstalige single Luxemburg, dat de band in 1985 uitbracht onder de naam The Good Cause." (Platomania)
"Trijntje Oosterhuis zingt met vederlichte kracht liedjes van Henny Vrienten. Uit de drie autobiografische albums van de vorig jaar overleden Henny Vrienten koos zangeres Trijntje Oosterhuis vijftien liedjes. Zowel op haar nieuwe album als live vult ze zijn liedjes prachtig eigen in. Met liefde, respect, meesterschap en een grote hoeveelheid muzikale bedrijvigheid introduceerden zangeres Trijntje Oosterhuis en bassist Xander Vrienten dinsdagavond hun gezamenlijke album bij het publiek. Op het album zingt Oosterhuis nummers van Henny Vrienten. Aan de nummers, die Henny eerder zelf opnam, werd nu door zoon Xander, als producer en bandleider, opnieuw vorm gegeven. Hij en Oosterhuis kozen voor een orkestrale begeleiding, uitgevoerd door het Residentie Orkest." (NRC)
"...Tweede langspeler waarop Sophie Schwartz tegen maatschappelijke en sociale misstanden blijft strijden en haar artiestennaam eer blijft aandoen. Ze is en blijft van de straat, de voetbalkantine en het volkscafé op de hoek. En je kunt op "De Stad Is Van Ons" ook keihard los gaan op een illegaal dansfeestje na sluitingstijd. Echte smartlappen staan er ook tussen, alleen lijkt die titelsong eigenlijk meer uit de Balkan afkomstig. Mannen is wel een echte smartlap. Omdat ze geen haar beter zijn en al die vrouwen met rust moeten laten. Die lusten na het harde werken bovendien zelf ook wel een koud schuimend biertje en een borreltje of twee. Redenen te meer bovendien om na honderd jaar kiesrecht voor vrouwen ook daadwerkelijk eens op een vrouw te gaan stemmen voor de "Tweede Kamer". Dat aanstekelijke skanummertje (featuring Goldband) mag meteen een hit worden (Het is OOR blijkbaar ontgaan dat dit t.t.v. de verkiezingen in 2021 al een single was die best veel airplay kreeg, HB). En hopelijk helpt het." (OOR)
In 2021 kon Edwin Evers eindelijk een grote wens in vervulling laten gaan: het maken van een eigen album met zelfgeschreven nummers. De coronacrisis zorgde toentertijd voor een lege agenda, maar creëerde alle ruimte voor eigen muziek. Het resultaat: zijn debuutalbum "Tijd". En dat smaakte naar meer. Op 13 oktober 2023 kwam het tweede album van Edwin Evers uit: "Levensdraden". Nederlandse liedjes met slimme en rake teksten, zoals alleen Edwin Evers dat kan. Openingsnummer "Tijd Om Op Te Staan" schreef Evers samen met Bløf-zanger Paskal Jakobsen. Aan enkele nummers werkt de Twentse drumster/zangeres Tessa Boomkamp mee. Meer Overijsselse inbreng komt van de Hardenberger Frank van Essen, die vioolarrangementen voor enkele nummers aanlevert. We kennen 'm van zijn werk met Iona. Rowwen Hèze-accordeonist Tren van Eckevoort werkt mee aan "Geef Me Je Hand".
"Vaarwel, Misschien Tot Ziens heette de tournee waarmee Boudewijn de Groot tien jaar geleden zijn afscheid aankondigde. Het werd dus het laatste. Eerst was daar in 2015 het fraaie album Achter Glas. En daarna waren er de Vreemde Kostgangers en het westcoast-album Even Weg met The Dutch Eagles. En nog steeds borrelt de bron. Het door Gordon Groothedde geproduceerde nieuwe album Windveren is een echt Boudewijn de Groot-album met een gevarieerde en kamerbreed klinkende orkestratie in de lijn van Het Eiland In De Verte, Lage Landen en Achter Glas. In vele opzichten is het een feest van herkenning. Lente is een pastoraal liedje à la Testament en Beneden Alle Peil, Raven Boven Wales een allegorisch reisverhaal in de folktraditie, waar De Groot net als zijn generatiegenoten Bob Dylan en Paul Simon uit voortkomt. Als Je Stil Bent is nog een nagalaten tekst van Lennaert Nijgh en klinkt ook onmiddellijk vertrouwd. In het boek worden de achtergronden van de nummers geschetst." (OOR)|
"Het nieuwe album van Suzan & Freek is grotendeels gebaseerd op wat het stel zelf ziet en meemaakt. Volgens het zangduo staat het album 'Dromen In Kleur' voor de boodschap: als je het kunt dromen, dan kun je het ook doen. "Ook onze droom is uitgekomen, met alles wat we mogen doen", vertelt Freek aan het ANP. "Dus het pakt goed samen hoe wij ons leven zien." Op het album staan veel nieuwe nummers, die soms ook op eigen ervaringen gebaseerd zijn. "Zoals het nummer Lichtje Branden", vertelt Suzan. "Mijn moeder steekt altijd een kaarsje aan om ons aan te moedigen, of bijvoorbeeld voor haar kerstwensen. Dat vind ik altijd heel mooi. Dus daar is dit nummer op geïnspireerd." (RTL Boulevard)
Rob de Nijs, inmiddels een van Nederlands grootste zangers, presenteert zijn allerlaatste boek en album en neemt prachtig afscheid van zijn 57 jaar lange carrière als artiest. Met nieuwe composities van onder anderen Boudewijn de Groot, Pascal Jakobs en Danny Vera stijgt De Nijs uit tot ongeëvenaarde hoogten. Het boek, geschreven door Robert Haagsma, bevat alle songteksten en de bijzondere verhalen die achter ieder nummer schuilen. Ook collega-artiesten en djs komen aan het woord en staan stil bij de belangrijke rol die Rob de Nijs speelt in de historie van de Nederlandse popmuziek.
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
