"Uses the resources of the theater magnificently and tells a compassionate story triumphantly. . . . The finest score written for the theatre in years . . . Gershwin's lyrics are brilliant. A feast of plenty . . . a work of theater art." --The New York Times, 1941 "A high point in the history of the American musical stage. It proves that a musical show can be both engrossing and magnificently entertaining without sacrificing high imagination, acute intelligence, superbly unified and thoroughly artistic production, and an underlying seriousness of purpose." --Chicago Daily Tribune, 1943 "Lady in the Dark remains fascinating, its score one of the most intriguing of its period, with Gershwin contributing some of the finest stage lyrics, and Weill expanding the vocabulary of Broadway melody via his unique harmonies and rhythms." --In Theatre, 1998 (kwf.org)
U vond al een Philips-CD van het Phiharmonia Orchestra met Offenbach-ouvertures in onze collectie. Die opnamen stammen echter uit 1981 en zijn gemaakt onder leiding van Sir Neville Marriner. Deze CD bevat opnamen van 6 jaar later, weliswaar met hetzelfde orkest maar nu o.l.v. Antonio De Almeida. Uniek in onze collectie aan deze CD is de aanwezigheid van de ouverture van Die Rheinnixen. De Can Can waaraan de CD zijn naam ontleent vindt u aan het eind van de ouverture van Orphée aux Enfers (later ook gebruikt in het beroemde ballet Gaîté Parisienne.
Star tenor Jonas Kaufmann dedicates this album to the golden era of German music which flourished in Berlin between 1925 & 1935. He shows an undeniable mastery of this demanding repertoire, which was written for the leading tenors of the time. Lied vom Leben des Schrenk by Künneke in particular has only been recorded 3 times before and is hugely challenging vocally. Jonas draws inspiration from a fascinating time of European musical history. The repertoire ranges from the Lehár-Tauber-Hits of the Roaring Twenties until the heyday of the mid 1930s which saw the eventual expulsion and banning of composers, lyricists and singers. The repertoire draws from 3 strands of musical history (Talking movies, Operetta and Polystylistic composers) and shows Jonas voice at its most flexible. The album also includes operetta evergreens by the unbeatable composer-tenor pairing of Lehàr and Tauber including Dein ist mein ganzes Herz, Hab ein blaues Himmelbett and Gern hab ich die Frauen geküßt. (bron: Sony)
Hoogtepunten uit de serie complete opnames die op het label Capriccio zijn verschenen.
De opname op deze cd is de weerslag van een conservatoriumproductie in 1999. Het centrale idee - overeenkomstig de bedoeling van een leerstuk - was om alle studenten van de school te laten meewerken aan de uitvoering. Daarom werden studenten compositie ingeschakeld om de klavierversie van Hindemith te instrumenteren zodat er voor elke instrumentengroep iets te spelen was. (... lees verder in het boekje)
'The musicals of Richard Rodgers and Oscar Hammerstein II are neo-operettas that provide many opportunities for big baritone voices to strut their stuff. In the original productions, Alfred Drake (Oklahoma!), John Raitt (Carousel), and opera singer Ezio Pinza (South Pacific) made the most of those opportunities (...) and it is reasonable to expect that these rangy, dramatic songs would also serve a contemporary opera singer like Bryn Terfel. They do, but the fun of this album comes when Terfel tries out songs not originally written for the big-voiced male leads and instead tries a lusty, uptempo number like "June Is Bustin' Out All Over" or a comic one like "There Is Nothing Like a Dame." His success with such material demonstrates an unusual versatility and a willingness to meet the material not typical of the spate of opera-singers-doing-show-music albums. And it makes this one of the best of the bunch". (Recensie iTunes.apple.com).
Placído Domingo zingt Weense operette. Een opname uit 1986.
Historische opnamen uit 1929, 1937 en 1946. De legendarische tenor Richard Tauber zingt operette-aria's van Franz Léhar. Het leeuwendeel van de CD betreft opnamen uit 1946. Het bijzondere van juist deze opnamen is, dat ze worden gedirigeerd door de componist zelf.
Tijdens het interbellum kende Duitsland het genre van de 'Zeitoper'. In deze opera's werden actuele thema's uit wetenschap en cultuur behandeld, waarbij vaak gebruik werd gemaakt van allerlei populaire muziekstijlen. Een mooi voorbeeld van dit alles is de korte opera "Zeus und Elida" uit 1928 van Stefan Wolpe. In dit bizarre werk raakt de Griekse god Zeus verzeild op de Potsdamer Platz, op zoek naar zijn geliefde Europa. Prompt raakt hij verliefd op een afbeelding van een reclameposter voor zeep, met de merknaam Elida. Vervolgens verwart hij deze afbeelding met een prostituee, die tegen deze naamsverwarring overigens niet het minste bezwaar heeft. Deze 'muzikale groteske', (...) is op cd verschenen in een uitvoering van de Ebony Band en Cappella Amsterdam onder leiding van Werner Herbers. Deze cd bevat tevens de kameropera "Schöne Geschichten, op.5b" en de korte trilogie "Blues Stimmen aus dem Massengrab Marsch". (...). (H.J., Muziekweb)
CD uit een serie die het Slovaakse staatsorkest maakte voor het Marco Polo-label. Zonnige ouvertures voor acht van Suppé's vele operettes (met nieuwsgierig makende titels als 'Zehn Mädchen und kein Mann') zijn hier aangevuld met een losstaande ouverture.
Konrad Boehmer (1941-2014) studeerde in Keulen bij onder andere Karlheinz Stockhausen. Sinds 1966 woonde hij in Nederland. Hij componeerde veel werken voor akoestische en elektro-akoestische bezettingen die wereldwijd werden uitgevoerd. Op 4 juni 1988 vond in Rotterdam de scenische wereldpremière plaats van zijn opera Woutertje Pieterse op een libretto van Boehmer zelf. "Hij bracht 650 pagina's 'Woutertje Pieterse' terug tot zo'n zestig. Hij beperkte zich vrijwel uitsluitend tot onsympathieke figuren, aangezien hij de botsing van Woutertje met zijn omgeving centraal wilde stellen. De nieuwe opera van Boehmer moest een sociaal-kritisch stuk worden." aldus criticus Aad van der Ven. Boehmer zelf: "Tot nu toe heb ik goede ervaringen met het werken met auteurs. Multatuli was al dood, maar toch een zeer aangename compagnon; bij het vertalen van Woutertje Pieterse in een opera-libretto heb ik me kostelijk geamuseerd."
Kismet is a musical adapted by Charles Lederer and Luther Davis from the 1911 play of the same name by Edward Knoblock, with lyrics and musical adaptation (as well as some original music) by Robert Wright and George Forrest. The music was mostly adapted from several pieces composed by Alexander Borodin. The story concerns a wily poet who talks his way out of trouble several times; meanwhile, his beautiful daughter meets and falls in love with the young caliph. The musical was first produced on Broadway in 1953 and won the Tony Award for best musical in 1954. It was also successful in London's West End and has been given several revivals. A 1955 film version was produced by Metro-Goldwyn-Mayer.
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
