Strawbs-voorman Dave Cousins werd benaderd door een Zuid-Afrikaanse documentairemaker, Niel van Deventer. Hij vertelde Cousins over wat activistische Strawbs-klassiekers betekend hebben in de strijd tegen de apartheid. De documentaire “The Magic Of It All” zal hierover gaan. Het inspireerde Cousins tot dit album, gemaakt in Zuid-Afrika. Blue Weaver, in de seventies al toetsenist voor Strawbs en tevens producer/gastmuzikant op voorganger “Settlement” (2021) vloog ervoor naar Zuid-Afrika en bespeelt met Cousins het leeuwendeel van de instrumenten. Voor Strawbs-veteraan John Ford is er wel een kleine vocale rol, daarnaast zijn er bijdragen van Zuid-Afrikaanse sessiekrachten. Voor de vaste bezetting van de voorgaande jaren (Dave Lambert, Chas Chonk, Dave Bainbridge en Tony Fernandez) was door deze opzet dus geen plaats. Het resultaat klinkt hoe dan ook als typisch Strawbs-album, gevuld met folkrocksongs, gedragen door die kenmerkende zang van Cousins, die door de Blue Weaver-inbreng een progressief trekje hebben.
"Excalibur IV is the widely anticipated fourth studio album in the Celtic rock opera series, following on from the gold and platinum selling original trilogy. Excalibur IV was played live in its entirety to 12 arenas in Germany in December 2016 and will be touring again in 2018. Excalibur IV is the widely anticipated fourth NEW STUDIO ALBUM in the Celtic Rock Opera series, following on from the GOLD and PLATINUM selling original trilogy. EXCALIBUR IV was played live in its entirety to 12 ARENAS in Germany in December 2016 and will be touring again in 2018. The album features appearances by: Alan Stivell; Michael Sadler (Saga); Jesse Sibenberg & John Helliwell (Supertramp); Martin Barre (Jethro Tull); Moya Brennan (Clannad); Roberto Tiranti (Labyrinth); Bernie Shaw (Uriah Heep); Siobham Owen; Sonja Kristina (Curved Air); John Kelly (The Kelly Family); Maite Itoiz (Elfhental)". (bron: Babaika).
Amerikaanse groep die elementen progressieve folk mengt met door barokmuziek beïnvloede progressieve rock. Dit alles gebeurt met veel souplesse, flair en schijnbaar gemak - en met een constant veel positiviteit uitstralend gevoel. Er zijn duidelijk raakvlakken met Advent, bij welke band de folkinvloed echter goeddeels ontbreekt. Jack O' The Clock lijkt een synthese te zoeken tussen Jethro Tull (vooral de periode rond "Songs From The Wood", met, juist, het nummer "Jack In The Green"), Gentle Giant (dezelfde hoge souplesse en fijne instrumentbeheersing, plus de barokinvloed) en Gryphon (die de prog-folksynthese zo mooi uitwerkte). Bijzonder is het gebruik van een breed akoestisch instrumentarium, dat erg veel kleur én openheid aan de sound geeft (o.a. cimbaal, fluit, basklarinet, trombone, fagot, viool, banjo, diverse percussie). Tip in iO Pages 140: "Om je vingers bij af te likken. de band slaagt erin traditionele muziek te combineren met progressieve en experimentele. Perfect huwelijk." (Geert Ryssen)
"Since forming in 1988, Tempest has delivered a globally-renowned hybrid of high-energy folk-rock fusing Irish reels, Scottish ballads, Norwegian influences and other world music elements. Shapeshifter, the group's tenth album and fifth for Magna Carta, showcases a band at its creative peak. Featuring 10 tracks split 50-50 between original compositions and rocked-up traditional pieces, the album represents a level of finesse and focus that cements Tempest's status as America's premier Celtic rock outfit". (Amazon Editorial Review).
Horslips is een Ierse rockband die in de jaren 70 vooral in eigen land erg succesvol was. Horslips was de eerste Ierse band die, in navolging van Britse bands als Fairport Convention en Jethro Tull, invloeden van Keltische folkmuziek verwerkte in rockmuziek. In 1980 ging de groep uiteen, om twee decennia later, naar aanleiding van een rechtszaak tegen hun oude muziekuitgeverij elkaar weer te vinden. Dit derde album uit 1974 is een van hun meest gewaardeerde. "The songs on the album are loosely based on the life of itinirent, blind harper Turlough O' Carolan , who collected and wrote many of ireland's most popular indigenous melodies. The songs add a little bit more rock edge and take out a little of the traditional irish influence that fuelled the band's earlier albums, "Dancehall Sweethearts" is still a truly excellent album. The production is up to a very high standard." (Progarchives-review)
Het al zo'n 30 jaar actieve Minimum Vital is een Franse progfolkband rond de meerdere instrumenten bespelende gebroeders Jean-Luc en Thierry Payssan, met naast de tweeling verder alleen nog bassist Eric Rebeyrol. Vroeger werd er gezongen in een eigen fantasietaal, het materiaal op deze dubbel-CD is geheel instrumentaal. Oude traditionele dansvormen zijn vaak de basis voor de stukken, die voornamelijk vertolkt worden op akoestische dubbelnekgitaar, elektronische keyboards en een niet zelden diep zoemende elektrische bas. "Suite En Poussière De Lune" is het meest gedragen stuk van het album. Statige Mellotron-strijkers en later koren dienen als ondergrond voor een kerkorgelmotief en een trompetmelodie, waarbij een enkele akoestische gitaar voor een rustpunt zorgt. Zelfs het nummer met de titel "Chanter Toujours" ('altijd zingen') is instrumentaal. Het wordt gedragen door een heerlijk zoemend fretloos basmotief, waarover een, zoals vaak bij deze band zéér Oldfieldiaanse gitaarpartij is gedrapeerd.
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
