In 1876 werd de eerste synthesizer gemaakt en sindsdien is er geëxperimenteerd met elektronica in muziek, vooral na de Tweede Wereldoorlog. In Frankrijk ontstond de Musique Concrète, muziek waarin met opgenomen, herkenbare klanken een soort geluidsfilms werden gemaakt. Aartsvaders hiervan zijn Pierre Schaeffer en Pierre Henry, bekende componisten zijn François Bayle en later Francis Dhomont. In Duitsland begon de elektronische muziek in de radiostudios. Werner Meyer-Eppler en Herbert Eimert legden de basis, maar Karlheinz Stockhausen werd de echte ster. Hij bouwde letterlijk zelf de klanken op, vanuit sinustonen en ruisklanken. Naast Stockhausen was G.M. Koenig zeer belangrijk voor deze traditie. Tegenwoordig worden concrete en elektronische klanken meestal gecombineerd. Naast tapemuziek (waar geen uitvoerenden aan te pas komen) wordt ook live elektronische muziek gemaakt, vaak in combinatie met traditionele instrumenten. Op deze cd werken uit de jaren 1957, 1961 en 1972.
Luc Ferrari (Parijs, 5 februari 1929 Arezzo, 22 augustus 2005) was een Frans componist die vooral bekendheid geniet door zijn tapecomposities. Na een ontmoeting met Edgard Varèse in 1954 raakte hij in de ban van de mogelijkheden van de tape-recorder en enkele jaren later maakte hij deel uit van de Groupe des Recherches Musicales (GRM) rond Pierre Schaeffer. In de jaren 1960 begon hij vaak omgevings- en natuurgeluiden te gebruiken in zijn werken (bijvoorbeeld "Hétérozygote", "Le Lever du jour au bord de la mer"). Hij bleef ook stukken voor traditionele akoestische instrumenten componeren en maakte een aantal documentaires over hedendaagse componisten (zoals Karlheinz Stockhausen en Olivier Messiaen).
In 1876 werd de eerste synthesizer gemaakt en sindsdien is er geëxperimenteerd met elektronica in muziek, vooral na de Tweede Wereldoorlog. In Frankrijk ontstond de Musique Concrète, muziek waarin met opgenomen, herkenbare klanken een soort geluidsfilms werden gemaakt. Aartsvaders hiervan zijn Pierre Schaeffer en Pierre Henry, bekende componisten zijn François Bayle en later Francis Dhomont. In Duitsland begon de elektronische muziek in de radiostudios. Werner Meyer-Eppler en Herbert Eimert legden de basis, maar Karlheinz Stockhausen werd de echte ster. Hij bouwde letterlijk zelf de klanken op, vanuit sinustonen en ruisklanken. Naast Stockhausen was G.M. Koenig zeer belangrijk voor deze traditie. Tegenwoordig worden concrete en elektronische klanken meestal gecombineerd. Naast tapemuziek (waar geen uitvoerenden aan te pas komen) wordt ook live elektronische muziek gemaakt, vaak in combinatie met traditionele instrumenten. (muziekweb)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
