"Wouter Hamel is een van die Nederlandse artiesten die het over de grens minstens zo goed doen als hier. Hier brak hij in 2010 door met het album "Nobodys Tune", bekroond met platina. Sindsdien is de op het drielandenpunt van pop, soul en jazz opererende Hamel ook in Duitsland en Zuid-Oost-Azië uitgegroeid tot een household name en heeft hij zich op natuurlijke wijze ontwikkeld richting verzorgde AOR en blue-eyed soul waar decennia eerder Hall & Oates, Steely Dan en New Radicals naam mee maakten. Daarbij is Hamel zeker geen epigoon, zijn muziek is eerder een eigentijdse voortzetting van een genre. Na 't jazzy "Lohengrin" en het wat experimenteler "Pompadour" klinkt Amaury fris en toegankelijk, ja, zelfs lekker gelikt. Het is een echte pianoplaat, de meeste liedjes lijken erop geschreven. Veel in zestienden repeterende akkoorden geven diverse liedjes een zomerse luchtigheid. En als aan het eind van de plaat alle bars in de stad zijn gesloten, is het een zwoele zonsopgang waarin je belandt." (Jan vd Plas, Oor)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
