These days there is no excuse for not knowing Vivaldi’s sacred music, or at least not being aware of it. With Robert King’s cycle on Hyperion nearing completion, and Opus 111 here offering a third disc of an even larger Vivaldi project involving all the music held in the National University Library of Turin, CD-buyers are increasingly blessed. This is Opus 111’s first volume of motets for solo voice and string orchestra, perhaps not the best-known part of the composer’s sacred output, but certainly one that is capable of providing a disc’s worth of attractive and buoyant music. (...) (gramophone.co.uk)
Kan de muziek van Georg Friedrich Händel nog verrassen? Ja dus. Met Apollo e Dafne en Armida abbandonata presenteert Il pomo d’oro twee dramatische cantates uit het eerste decennium van de achttiende eeuw waarin Händel zijn absolute meesterschap toont. Hij schreef beide werken kort na zijn verblijf in Italië van 1706 tot 1709. De componist lijkt er alle wetten en stilistische regels van de tot bloei komende Italiaanse opera te hebben opgezogen. De twee cantates reflecteren de Italiaanse stijl en klinken mede dankzij de inzet van sopraan Kathryn Lewek en bariton John Chest als twee aangrijpende minioperaatjes. Apollo e Dafne is in alles een miniopera waarin het drama op kleine schaal dezelfde aandacht krijgt als in een avondvullende opera. Armida abbandonata is als solocantate een stuk intiemer, maar muzikaal niet minder overtuigend. (...)|
Pergolesi werd slechts 26 jaar oud. Zijn voortijdige einde markeerde het begin van een cultstatus zoals men dat in de 18e eeuw eigenlijk niet gewend was. Vooral Pergolesi's komische tweeakter La Serva Padrona werd razend populair. In Parijs legde deze komedie een bom onder de ouderwetse en gesubsidieerde operacultuur van Lully en Rameau. Niet minder succesvol was het Stabat Mater voor sopraan en alt, dat het meest herdrukte werk van de 18e eeuw zou worden. Iedereen heeft wel eens de opening van dit werk gehoord, met zijn even schrijnende als geraffineerde spel van consonanten en dissonanten. Niemand minder dan Bach maakte een bewerking van dit Stabat Mater, onder de titel Tilge, Höchester, meine Sünden (BWV.1083). (HJ)|
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
