Het Busch Trio werd geformeerd in 2012 in Londen door de Nederlandse violist Mathieu van Bellen en de Israëlische broers Ori en Omri Epstein. Het drietal vernoemde zichzelf naar de legendarische violist Adolf Busch (1891-1952), op wiens voormalige viool, een Guadagnini uit 1783, Mathieu van Bellen speelt. (...)|
Fumiko Shiraga was een Japans-Duitse pianiste, een openbaring in haar land eind jaren negentig, bekend in de klassieke muziek, zowel via cd-opnamen als voor het publiek. uitvoeringen, met name van vermomde pianoconcerten, transcripties van bekende meesterwerken voor kamerensemble. Ze begon piano te studeren in haar geboorteland Tokio voordat ze vier jaar oud was, en toen ze zes was, verhuisde haar familie naar Duitsland . Ze studeerde in Essen , Detmold en Hannover . Ook al is ze geboren als Japanner en hoewel de Japanse cultuur haar zeer goed bekend is, omschrijft ze zichzelf als Europeaan en beschouwt ze Duitsland als haar thuisland. De laatste twintig jaar woonde ze in Hamburg, waar ze in januari 2017, zo'n vier weken na haar laatste concert, stierf aan borstkanker na een lange strijd tegen de ziekte. (...)
Daniel Müller-Schott (geboren in 1976) een Duitse cellist. Hij werd geboren in München en studeerde bij Walter Nothas, de Oostenrijkse cellist Heinrich Schiff en de Britse cellist Steven Isserlis. Violiste Anne-Sophie Mutter coachte hem persoonlijk in haar stichting, waardoor hij later een jaar kon studeren bij Mstislav Rostropovitsj. Op 15-jarige leeftijd wekte hij enthousiasme door in 1992 de eerste prijs te winnen in het Internationale Tsjaikovski Concours voor jonge musici in Moskou. Hij bespeelt een cello van Matteo Goffriller, Venetië, 1727. Hij heeft samengewerkt met wereldberoemde dirigenten als Vladimir Ashkenazy, Charles Dutoit, Christoph Eschenbach, Kurt Masur, Sakari Oramo en André Previn. Met Anne-Sophie Mutter en André Previn nam hij in 2006 de Mozart Pianotrio's op en bracht deze uit. Met Angela Hewitt heeft hij de complete werken van Beethoven voor cello en piano opgenomen. (...)
De beste musici van zijn tijd voerden de werken van Emanuel Moór uit: De Berliner Philharmoniker met zijn chef-dirigent Arthur Nikisch, de Wiener Philharmoniker, Alfred Cortot, Eugene Isaÿe, Pablo Casals. Moór schreef ongeveer 100 werken. En toen viel hij stil in zijn mid-life en schreef vanaf dat moment geen enkele noot meer. Hij werd uitvinder. Moór's visie was om de piano van de toekomst te bouwen: de Duplex Coupler Grand Piano. (sqar.nl) Het betreft een vleugelpiano met twee klavieren (van 90 en 74 toetsen) met een octaaf verschil. Het mechaniek waarmee de klavieren door een ingenieuze koppeling onderling verbonden waren, was niet bedoeld om de klank te variëren, maar maakte het spelen van octaven en decimen met één hand eenvoudiger. Zelfs chromatische glissandi waren ermee gemakkelijk te realiseren. De Duplex-Coupler werd in productie genomen door diverse bekende pianofabrieken zoals Bechstein, Bösendorfer en Pleyel. (Wikipedia) Deze CD bevat muziek van Moór zelf alsmede Von Dohnanyi en R. Strauss.
The Borodin Trio was formed in 1976 after its founding members left the Soviet Union. As a student at the Moscow Conservatory, the violinist Rostislav Dubinsky met the pianist Luba Edlina while he was forming the Borodin String Quartet. Ms. Edlina played in concerts and recorded with the Quartet extensively prior to her emigration to the West. The cellist Laszlo Varga, recognised as a leading solo and chamber musician, joined the Borodin Trio in 1992 following the departure of the founding cellist, Yuli Turovsky. In concerts throughout Europe, the Americas, Australia, New Zealand and the middle-east, this ensemble has earned praise saved only for the finest performing musicians. In addition to their performances of the great chamber music literature, they are known for their work with orchestras in such compositions as Beethoven?s Triple Concerto and Brahms?s Double Concerto.
"Alberic Magnard (1865-1914) werd geboren in Parijs als zoon van Francis Magnard, een bestsellerauteur en redacteur van Le Figaro. (...) Na zijn legerdienst en zijn rechtenstudie ging hij naar het Parijse Conservatorium, waar hij contrapunt studeerde bij Théodore Dubois en les kreeg van Jules Massenet. Daar ontmoette hij Vincent d'Indy, bij wie hij vier jaar lang fuga en orkestratie studeerde en zijn eerste twee Symfonieën schreef. Vanaf 1896 was hij leraar aan de Schola Cantorum in Parijs. Vanaf 1904 vestigde hij zich op zijn landgoed op het platteland, waar hij in 1914 stierf, neergeschoten door Duitse troepen tijdens een poging om het landgoed te verdedigen, dat in brand werd gestoken samen met veel van zijn nog niet gepubliceerde composities. (...) De twee werken op deze cd, de Cellosonate en het Pianotrio, zijn hoogtepunten in Magnards oeuvre, zeer expressieve, originele en gepassioneerde werken van een nog steeds verwaarloosde componist." (klassiek.nl)
"Saint-Saëns groeide op in een stimulerende sfeer. Door zijn oudtante kwam hij in aanraking met literatuur en muziek. Ze gaf hem zijn eerste pianolessen. Met nog geen vier jaar schreef hij zijn eerste muziekstukjes. Op zevenjarige leeftijd werd hij ingeschreven voor pianoles. Tevens ging hij op orgelles. Het eerste optreden van Saint-Saëns vond plaats in de Salle Pleyel te Parijs in het jaar 1846. Daarbij verbijsterde hij het publiek door het te laten kiezen welke van de 32 pianosonates van Beethoven hij zou spelen. Saint-Saëns blonk in zijn jeugd ook op andere gebieden uit. Zo kon hij al op zijn zevende Latijn lezen en toonde hij vroeg een grote interesse voor natuurwetenschappen, geologie, archeologie, botanie en astronomie." (Wikipedia)
"Deze uitgave in het Naxos-overzicht van minder bekende kamer- en instrumentale werken van Vieuxtemps bevat meer opgegraven juweeltjes voor viool en piano, uitgevoerd door Vilmos Csikos en Olivier Lechardeur. Eén van de ontdekkingen is de wereldpremière opname van de Fantasie voor zang, viool en orkest met de jonge sopraan Manon Lamaison." (klassiek.nl)
"Ramon Jaffe studeerde bij Boris Pergamenschikov en David Geringas. Hij was ook een kamermuziekpartner van Sandor Vegh, Yefim Bronfman en anderen. Als solist en kamermusicus trad hij op in alle belangrijke podia en festivals van Europa, maar ook met orkesten als het Bavaria Radio Orchestra, het RSO en anderen. Ramon Jaffe is professor cello aan de Carl Maria von Weber Hochschule in Dresden, Duitsland en artistiek leider van het Hopfgarten Chamber Music Festival in Oostenrijk. De Duitse pianist Andreas Frölich studeerde bij Stefan Askenase, Vitaly Margulis in Freiburg en Pavel Gililov in Keulen. Hij was prijswinnaar van verschillende internationale pianoconcoursen. Hij is professor aan de Hochschule für Musik und Tanz Köln-Aachen en gastprofessor aan de Talent music Masters academy in Brescia, aan de internationale zomeracademie Mozarteum Salzburg, de Euro Arts Academy, de online piano masterclass Academy, de internationale Holland music Sessions en hij geeft wereldwijd masterclasses." (Classic at Home)
Amédée-Ernest Chausson (Parijs, 20 januari 1855 – Limay, 10 juni 1899) was een Frans componist en advocaat. Hij geldt als een van de meest getalenteerde componisten van zijn tijd. Hij behoorde tot de "bande à Franck", de kring van componisten om César Franck, die na 1870 vernieuwing van de Franse muziek nastreefde. Chausson was in 1871 mede-oprichter van de Societé Nationale de Musique met als doelstelling de bevordering van de Franse muziek. Van 1889 tot 1899 was hij secretaris. Soms fungeerde hij als dirigent of uitvoerend musicus bij de concerten. Samen met d'Indy zette hij zich ervoor in dat dit gezelschap voor buitenlandse componisten werd opengesteld. Dit leidde tot de breuk met Camille Saint-Saëns, die de schadelijke Duitse invloed op de Franse muziek vreesde en vanaf 1880 fel tegen het werk van Wagner polemiseerde. (...)
Knut Buen (geboren 31 oktober 1948) is een Noorse violist, componist, folklorist en uitgever. Hij werd geboren in Kongsberg ; de zoon van volksmuzikant Anders Buen en Margit Tjønn, en is de broer van Hauk Buen , Agnes Buen Garnås en de kunstenaar Kari Buen . Hij won de landelijke muziekwedstrijd Landskappleiken in 1983 en 1986 en staat bekend om zijn verzameling traditionele liederen en melodieën. Einar Steen-Nøkleberg (Østre Toten, 25 april 1944) is een Noors pianist. Hij kreeg zijn muzikale opleiding van Nicolai Dirdal en Hans Leygraf. In aanvulling op pianolessen, kreeg hij ook onderricht op de klavecimbel. Steen-Nøkleberg specialiseerde zich eerst in de muziek van Johann Sebastian Bach, maar keerde later terug naar muziek uit Noorwegen. Hij nam het totale oeuvre voor de piano van Edvard Grieg op voor Naxos. Daarna ging hij aan de slag met opnamen van eenzelfde oeuvres van Halfdan Kjerulf en Thomas Tellefsen (beiden voor de tijd van Grieg) en Harald Sæverud (na Grieg). (en.wikipedia.org)
The beautiful, lyrical music of prolific 19th-century Swiss composer Joachim Raff was widely performed during his lifetime but is relatively under-represented today. Who better than Christoph Croisé, Raff’s modern day compatriot, to breathe new life into the composer’s complete works for cello and piano. Raff’s chamber music, and especially his works for cello, were among his most notable achievements. Having established a career in Germany in the mid-1850’s, Raff encountered the eminent cellist Bernhard Cossman whose mastery of the instrument inspired the composer’s rich Romantic oeuvre. Christoph, who has “got it all – technical chops, impeccable musicianship” (Gramophone), puts a fresh, 21st-century spin on Raff’s memorable music resulting in this benchmark recording.|
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
